شعر دفتر اشعار روزبه بمانی...

[*پارامیس*]

مثل یک کابوس

مثل یک کابوس مارا به رویا می بری

پشت ردت تا کجا مارا به هر جا می بری

باز هم دعوت به طوفان کن مرا اما بدان

من دلم دریاست دریا را به دریا می بری

من شبیه یوسفم راه سقوطم چاه نیست

چون بیندازی مرا در چاه بالا می بری

دل خوشم گر دل به غیر از من به هرکس باختی

بردنی هارا فقط از سـ*ـینه ما می بری

با همان یک حرکت اول نگاهم مات بود

ماتم از اینکه پس از یک عمر حالا می بری
​

مثل یک کابوس مارا به رویا می بری

پشت ردت تا کجا مارا به هر جا می بری

عذاب


​

عذابم بده بگو بدون تو من کیم

​

ببین منو فقط به یک عذاب از تو راضیم

​

هجوم عشق تو که روبه من کم نمیکنی

​

عذابم بده تو که خلاصم نمیکنی

​

قلبم کنار حست خوشه

​

این حس یه شب منو میکشه

​

بغض شبام از اینه

​

هر روز من همینه

​

اسمت ادامه من شده

​

مثل نفس کشیدن شده

​

این حس از تو گفتن

​

این بغض هرشب من

​

حس تو شبا میپیچه دور تنم

​

عطرتو تا کی تو اتاقم بزنم

​

مثل من با درد تو میساز تنم

​

مثل تو هر شب پر خالی شدنم

​

قلبم کنار حست خوشه

​

این حس یه شب منو میکشه

​

بغض شبام از اینه

​

هر روز من همینه

​

اسمت ادامه من شده

​

مثل نفس کشیدن شده

​

این حس از تو گفتن

​

این بغض هرشب من​

چشمات


​

تو چی داری تو اون چشمات ؟ که هم آبه هم آتیشه

​

که اقیانوس میتونه .. تو چشمای تو خالی شه ..

​

تو چی داری تو اون چشمات .. که هر چشمی رو میگیره

​

که هر خوابی رو من دیدم .. واسه چشمات میمیره ..

​

مثل دیوونه ها هر آن .. حواسم با تو درگیره

​

تو که چشماتو میبندی .. چشامو خواب میگیره

​

چه حسی توی دستاته که تا دستامو میگیری

​

جدا میشه از این دنیا , تو آغوشت یه زنجیری

​

دوباره پای چشم تو .. شب رو تا صبح بیدارم

​

تحمل کن صدایی رو که میگه “دوست دارم”​

​

 

[*پارامیس*]

کسی که با تو می مونه ..


​

خیاله .. می دونم خیاله ..

​

اینکه عاشق شدی و هستی کنارم .. خیاله ..


​

محاله .. می دونم محاله ..


​

اینکه با من باشی و باشم کنار تو .. محاله ..


​

کسی که با تو می مونه .. نه خوشبخته نه دیوونه


​

نه می تونه ازت رد شه .. نه می مونه تو این خونه


​

کسی که با تو می مونه .. نه آشوبه نه آرومه


​

نه خوشبختی رو میفهمه .. نه تو بنده نه محکومه ..


​

نه با فکر تو می سازه .. نه تو فکر یکی دیگس


​

نه اونی میشه که میخوای .. نه اونی که خودش میگس


​

کسی که با تو میخنده .. نه دلگیره .. نه دلکنده


​

خودش می دونه راهی نیست .. خودش میدونه پابنده


​

نه آباده نه ویرونه .. علاجش رو به رفتن نیست ..


​

کسی که با تو میمونه ..

​

♥♥کسی غیر از خود من نیست ! ..♥♥



این حقم نیست...



با همیم اما این رسیدن نیست

اون که دنیامه عاشق من نیست

با همیم اما پیش هم سردیم

این یه تسکینه این که همدردیم

این حقم نیست این همه تنهایی

وقتی تو اینجایی وقتی می بینی بریدم

این حقم نیست حق من که یه عمر

با تو بودم اما با تو روزِ خوش ندیدم

تو یه شب می ری قلب تو دریاست

برنمی گردی چون دلت اونجاست

خیلی آشوبی خیلی درگیری

خیلی معلومه که داری می ری




​

 

[*پارامیس*]

دریا



من این جوری نمی تونم یه سدی بین قلب ماست

تو باید غرق شی در من بفهمی کی دلش دریاست

من این جوری نمی تونم تو پای من نمی شینی

تو رو اونقدر بخشیدم بزرگیمو نمی بینی

همیشه مقصدم بودی کجا با تو سفر کردم

چقدر تنها برم دریا چقدر تنهایی برگردم

من این جوری دلم خوش نیست شبم با ترس هم مرزه

بهشتم اونورش باشه به این برزخ نمی ارزه

من این جوری نمی تونم تو اینجایی و من تنهام

دارم می میرم از بس که نگفتم چی ازت می خوام


​

 

[*پارامیس*]

لحظه



فقط چند لحظه کنارم بشین یه رویای کوتاه تنها همین

ته آرزوهای من این شده ته آرزوهای ما رو ببین

فقط چند لحظه کنارم بشین فقط چند لحظه به من گوش کن

هر احساسیو غیرِ من تو جهان واسه چند لحظه فراموش کن

برای همین چند لحظه ی عمر همه سهمِ دنیامو از من بگیر

فقط این یه رویا رو با من بساز همه آرزوهامو از من بگیر

نگاه کن فقط با نگاه کردنت منو تو چه رویایی انداختی

به هر چی ندارم اَزت راضیم تو این زندگی رو برام ساختی

به من فرصت هم زبونی بده به من که یه عمره بهِت باختم

واسه چند لحظه خرابش نکن بتی رو که یک عمر ازت ساختم

فقط چند لحظه به من فکر کن نگو لحظه چی رو عوض می کنه

همین چند لحظه برای یه عمر همه زندگیمو عوض می کنه


​

 

[*پارامیس*]

خوشبختی



من از این که تو خوشبختی نه آرومم نه دلگیرم

یه جوری زخم خوردم که نه می مونم نه می میرم

تمام آرزوم این بود یه رویایی که شد دردم

یه بارم نوبت ما شد ببین چی آرزو کردم

یه عمره با خودم می گم خدا رو شکر خوشبخته

خدا رو شکر خوشبختی چقدر این گفتنش سخته

نه این که تو نمی دونی ولی این درد،بی رحمه

یه چیزایی رو تو دنیا فقط یک مرد می فهمه

تمامِ روز می خندم تمامِ شب یکی دیگم

من از حالم به این مردم دروغای بدی می گم
​

 

[*پارامیس*]

تموم قلب من



تو با تمامِ قلب من نیومده یکی شدی

به قصد کشتن اومدی تمام زندگی شدی

بیا به قلب عاشقم بهونه ی جنون بده

اگه مثل من عاشقی تو هم به من نشون بده

من که بریدم از همه به اعتماد بودنت

دیگه باید چیکار کنم واسه به دست آوردنت

از لحظه ای که دیدمت بیرون نمی رم از خودم

دیگه قراره چی بشه بفهمی عاشقت شدم

دردِ منو کِی می فهمی عاشقتم چون بی رحمی

دوری اَزم تا رویا شی عاشقتم هر چی باشی

اگه به هم نمی رسیم تو با تمام من برو

همین برای من بسه که آرزو کنم تو رو

به من که فکر می کنی پر می شم از یکی شدن

همین برای من بسه...که فکر می کنی به من

​

 

[*پارامیس*]

لب تیغ



از این رویای طولانی از این کابوس بیزاریم

از این حسی که می دونی و می دونم به هم داریم

از این که هر دو می دونیم نباید فکرِ هم باشیم

از این که تا کجا می ریم اگه یک لحظه تنها شیم

نه می تونم از این احساس رها شم تا تو تنها شی

نه اون اندازه دل دارم ببینم با کسی باشی

دارم می سوزم از وهمِ تبی که هر دو می گیریم

از این که هر دومون با هم لب یک تیغ راه می ریم

برای زندگی با تو ببین من تا کجا می رم

واسه یک روزِ این رویا دارم هر روز می میرم


​

 

[*پارامیس*]

وقتی که موهاتو نمی بندی


وقتی که موهاتو نمی بندی انگار دریا غرق آشوبه

من عاشق آرامشم اما این سطح از آشفتگی خوبه

وقتی که موهاتو نمی بندی دنیا یه گندم زار تو باده

دستام که رد میشه از موهات انگار دنیا دستم افتاده

هر فصل تو این خونه چن روزه هر فصل بوی تو عوض میشه

هر فصل یک عمره برای من با رنگ موی تو عوض میشه

وقتی که موی تو طلاییشه بی وقفه برگ از باغ میریزه

امسال از آغاز فروردین این چندمین باره که پاییزه

پاییز جا خوش کرده تو موهات رو صورتت رنگی نمی شینه

از ظاهرت پیداست امسالم این خونه گرمارو نمی بینه

هر فصل تو این خونه چن روزه هر فصل بوی تو عوض میشه

هر فصل یک عمره برای من با رنگ موی تو عوض میشه


​

 

[*پارامیس*]

برای من


برای من همین خوبه

که با رویات می شینم

تو رو از دور می بوسم

تو رو از دور می بینم

برای من همین خوبه

بگیرم رد دنیاتو

ببینم هر کجا می رم

از اونجا رد شدم با تو

همین که حال من خوش نیست

همین که قلبم آشوبه

تو خوش باشی برای من

همین بد بودنم خوبه

به این که بغضم از چی بود

به این که تو دلم چی نیست

تمام عمر خندیدم

تمام عمر شوخی نیست

برای من همین خوبه

بدونی بی تو نابودم

اگه جایی اَزت گفتن

بگم من عاشقش بودم

برای من همین خوبه

که از هر کی تو رو دیده

شبی صد بار می پرسم

اَزم چیزی نپرسیده

​

 

[*پارامیس*]

تو محکومی به برگشتن


تو برمی گردی از جاده دلت درگیرِ رفتن نیست

داری دنبال کی می ری واسه تو هیچ کسی من نیست

تو برمی گردی از جاده سرِ تنهایی های من

نمی ری چون دلت اینجاست تو محکومی به برگشتن

نمی ری چون بدون من دلت هر لحظه آشوبه

بری بد می شه حال تو آخه حست به من خوبه

کجا می ری از این خونه تموم باورت اینجاست

تو هر جای جهان باشی پناه آخرت اینجاست

تب برگشتنت انگار به جون خونه افتاده

پر از احساس دلشورم تو بر می گردی از جاده
​