کامل شده رمان به رنگ خاکستر | SAJEDEH8569 کاربرانجمن نگاه دانلود

[SAJEDEH8569]

من:

_ باوشه ؛ کی برم؟!

عمو:

_ فردا.

من:

_ چه ساعتی؟!

عمو:

_ هر ساعتی که میتونی.

من:

_ وااااااا؛ ساعت تعیین نکردن؟!

عمو:

_ نه.

من:

_ باوشه؛ فعلا عمو!

عمو:

_ این فعلا ها چیه شما جوونا بهم میگین؟!

خندیدم و چیزی نگفتم.

عمو:

_ خدانگهدارت رها؛ مواظب خودت باش!

من:

_ چشم خداحافظ!

آهی کشیدم و رفتم بخوابم ؛ فردا کار های مهمی داشتم!

**********************

 

[SAJEDEH8569]

چشمام و رو هم محکم فشار میدادم تا بخوابم ، اه ولی نمی دونم چرا خوابم نمی رفت.

آخه کدوم احمقی ساعت شیش صبح بیدار بود؟!

خب معلومه من!!!

عجب خ*ر*ی*م من به خودمم فحش میدم.

بی حوصله و کسل از جام بلند شدم ، یه یک ساعتی تو خونه ول میچرخیدم و کاری واسه انجام دادن نداشتم.

ساعت و نگاه کردم هشت شده بود ؛ بیدارن دیگه؟!

بیخیال!!!

مشکل من نیست که باید بیدار باشن.

 

[SAJEDEH8569]

پوف!!!

با بی حوصلگی حاضر شدم و به سمت آدرس راه افتادم.

جلوی در ویلا وایسادم.

یه بار دیگه آدرس و نگاه کردم ، اینجا بود؟؟!!

عجب بابا!!!

اینجا که کاخ بود ؛ فکر نکنم کار من و قبول داشته باشن!

با لبای آویزون رفتم زنگ و زدم.

خدمتکار:

_ بله ، بفرمایید.

من:

_ رها تمجید هستم.

خدمتکار:

_ وقت قبلی داشتین؟!

مگه مطب دکتره؟!

من:

_ من نه ولی شما چرا!

با تعجب گفت:

_ بله؟! ؛شما اومدی ما وقت قبلی داشتیم؟!

با حرص گفتم:

_ چرا شر و ور می گی برو به رئیست بگو من اومدم در جریانه.

بدون جواب رفت ؛ اه اه مرتیکه بیشعور تربیت یادش ندادن.

بعد از چند دقیقه در زده شد.

داخل ویلا شدم.

اَاَاَاَاَ عجب خونه خوف و خفنیه ؛ مثل خونه ی آرمان بود ؛ یا شایدم خونه آرمان بهتر بود.

با یادش غم تو دلم نشست ؛ الان چیکار می کنه؟! یا کجاست؟!

یه صدایی از درونم گفت:

_ هر کجا هست و هر کاریم می کنه به فکر تو نیست!!!

بغضم گرفت ، راست می گفت ، من که ارزشی براش نداشتم.

****************

 

[SAJEDEH8569]

(آرمان)

به عکس نازنین خیره شده بودم.

دختر کوچولوی شیطون من!

الان کجایی؟!

هی!!!

تو همین فکرا بودم که گوشیم زنگ خورد.

گوشی و برداشتم.

من:

_ بله؟!

سام:

_ سلام رئیس.

من:

_ سلام

سام:

_ رئیس یه چیزی شده.

من:

_ باز چه گندی زدی؟!

سام:

_ من کاری نکردم رئیس فقط یادتونه می خواستن یه جن گیر و خبر کنن؟!

من:

_ خب.

سام:

_ خب من اسمش و فهمیدم.

لیوان قهوه رو از روی میز برداشتم و گفتم:


_ کار مهمی کردی!

لیوان و به لبم نزدیک کردم و مشغول خوردن بودم که گفت:

_ اسمش رها تمجیده!!!

قهوه به شدت پرید تو گلوم و به سرفه افتادم.

 

[SAJEDEH8569]

سام با نگرانی گفت:

_ رئیس خوبین؟!

من:

_ نگو که رهاس ، رها اسم پسرم هست ، مطمئنا مرده!

سام:

_ فکر نمی کنم.

با عصبانیت گفتم:

_ تو اونجا نقش چقندر و داری؟! ، نمی تونستی یکی و انتخاب کنی خودت؟!

سام:

_ رئیس خودتونم میدونید جمشید به من اعتماد نداره!

من:

_ خیلی خب اگه رها بود خبر بده ببینم چه خاکی تو سرم بریزم.

سام:

_ چشم رئیس.

گوشی و قطع کردم.

دختره ی فضول همیشه باید تو کارهام سرک بکشی؟!

*************

 

[SAJEDEH8569]

(رها)

همینجور توی فکر بودم که کسی صدام زد:

_ خانم؟!

سرم و آوردم و بالا و نگاهش کردم.

من:

_ بله؟!

خدمتکار:

_ لطفا دنبال من بیاین.

من:

_ بله.

خدمتکار به سمت داخل ویلا رفت ؛ منم پشتش وارد شدم.

واااااای! عجب خونه ای بود!

داشتم همینجوری خونم و با چشمام می خوردم که کسی باصدای بلند گفت:

_ پس این آقای تمجید کو؟!

بله؟! آقای تمجید؟! این یارو فکر کنم حاش خوب نبود!

بیخیال داشتم هنوز خونه رو دید می زدم که یه صدای گفت:

_ آقای تمجید؟!

برگشتم و نگاهش کردم یه مرد مسن بود و با قیافه کاملا معمولی ولی قد خوبی داشت.

یه تای آبروم و انداختم بالا و گفتم:

_ آقا و نه ، خانم تمجید ؛ بله خودم هستم.

اخماش رفت تو هم و گفت:

_ من خانم نخواستم.

من:

_ ذکر نکرده بودید.

مرد:

_ حالا که کردم.

با اخم گفتم:

 

[SAJEDEH8569]

_ به من ربطی نداره! ؛ شما با کس دیگه ای هماهنگ کردید.

کلافه سری تکون داد و گوشی و درآورد و به سالن دیگه ای رفت.

سرم و انداختم پایین و بی هدف داشتم با کفشم خط های فرضی روی زمین می کشیدم که یه صدای پرناز گفت:

_ سلام ؛ شما؟!

سرم و بالا آوردم و خواستم جوابش و بدم که نگاهم مات فرد کنارش شد.

حسابی جا خوردم انتظار نداشتم اینجا ببینمش ؛ ولی اون خونسرد تر از این حرفا بود ، مثل یه غریبه زل زد بهم.

هنوز خیرش بودم که دختر کناریش اخم غلیظی کرد و دستش و انداخت دور بازوش و با پرخاش گفت:

_ به چی زل زدی؟!

نخواستم دردسر درست بشه ؛ بنابراین گفتم:

_ یه لحظه حس کردم چیزی از پشت ایشون رد شد.

دختره ترسید و بیشتر چسبید بهش و گفت:

_ بفرما دیدی نیما ؛ من میگم این ویلا یه چیزی داره دیگه ، بیا این دخترم دید!

 

[SAJEDEH8569]

اخم کردم و با صدای محکمی گفتم:

_ رها تمجید هستم.

دختره:

_ واااااا ؛ مگه پدرم نگفت مرد میاد؟!

نیما:

_ خوب من هم گیج شدم عزیزم!

دختره که انگار بهش تی تاپ دادن ، نیشش تا کجا باز شد و گونه ی پسره رو بوسید ؛ پسرم یه لبخند مکش مرگ ما زد و گونه ی دختره رو بوسید.

یه لحظه دلم خواست بپرسم ، دستشویی کجاست؟!

آدمم انقدر چندش؟!

داشتم با چندش نگاهشون می کردم که مرد مسنه برگشت و گفت:

_ خب مثل اینکه چاره ای نیست ؛ خانم تمجید باید با هم کنار بیایم.

 

[SAJEDEH8569]

من:

_ کسی مجبورتون نمی کنه! ؛ اگه ناراحتید من برم.

مرد چشم غره ای بهم رفت و گفت:

_ من جمشید آذر پناه هستم.

خشک گفتم:

_ خوشبختم.

آذر پناه سری تکون داد و گفت:

_ در جریانید که برای چه مسئله ای اینجایید.

من:

_ خب نمیشه مطمئن بود.

آذر پناه:

_ برای همین شما رو خواستم بیاید تا مطمئن بشیم.

من:

_ بله درست می فرمایید.

 

[SAJEDEH8569]

من:

_ خب ؛ اِممم ، کی بیشتر از همه مورد اذیت قرار میگیره؟!

آذر پناه:

_ بهتر نیس بشینیم بعد حرف بزنیم؟!
من:

_ نه من باید یه سری از جاهای این خونه رو بگردم.

دختره پشت چشم نازک کرد و گفت:

_ خونه نه و ویلا!

چشم غره رفتم:

_ بله ؛ ویلا.

من:

_ خب جواب من چی شد؟!

دختره با ناراحتی گفت:

_ من.

من:

_ خب شما کی هستی؟!

اخم کرد و گفت:

_ من سولماز آذر پناه هستم.

من:

_ باشه ؛ اِممم سولماز کجاها بیشتر اذیت میشی؟!

سولماز:

_ هر وقت که تنها باشم!

من:

_ خب ؛ آقایی که بغلتونه کیه؟!

اخم کرد و گفت:

_ نامزدم ؛ نیما سلوکی.

من:

_ آهان!

کمی فکر کردم و گفتم:

_ خب دیگه کی اذیت میشه؟!

آذرپناه کلافه گفت:

_ خب منم گاهی اوقات یه چیزایی میبینم.

من:

_ مثلا چی؟!

آذر پناه:

_ خانم تمجید من خیلی کار دارم ببخشید ؛ بعدا صحبت می کنیم ، خداحافظ همگی.