MaryaM.M70
کاربر نگاه دانلود
عزیز جانه جانان، لطفا هم نظر سنجی بالا شرکت کن و هم اگه نقدی داری تو تاپیک نقد بزار و اگه نظری مثبت یا منفی داری تو پروفایلم بزار، حال دلم رو خوش کنید دیگه گـ ـناه دارم
[HIDE-THANKS]
صبح با صدا زدن های صالح از خواب بلند شدم.
صالح: پاشو بهروز جان، تا من صبحانه رو آماده میکنم بورو دست و صورتت رو بشور.
_ممنونم ازت، کلی زحمتتون دادم این چند وقت.
صالح: بورو ببینم، من مثل آدم ها تعارفی نیستم، خوشم هم نمیاد.
تو سرویس بهداشتی همش این افکار تو ذهنم بود که، وقتی موجودات دیگه، تو اتاق هستن، یعنی اینجا هم هستن؟ از حرف خودم مور مور شدم،بلند گفتم:
_نگام نکنید اِ!
از خودم خندم گرفت و سری کارمو انجام دادم و رفتم بیرون.
باز هم طبق معمول، یک صبحانه مفصل و خوشمزه.
بعد از صبحانه، حد فاصله رفتن و برگشتن صالح، مشدی بهم گفت یک کتاب رو از کتاب خانه بیارم.
مشدی: همونطور که بهت گفته بودم، تو رگه جادوگری داری، پس بدون که حفظ کردن اوراد هیچ کاری برات نداره، فقط سعی کن به تمام صحبت های صالح دقت کنی، طرز بیان اوراد خیلی مهمه، یک کلمه جا به جا شه کلا همه چی عوض میشه، ممکنه به خودت آسیب بزنی.
با ورق زدن کتابه قطوره تو دستم گفتم :
_ولی این که خیلی زیاده مشدی، من صد سال سیاه نمیتونم این رو حفظ کنم.
مشدی با عصبانیت، عصاش رو محکم کوبید تو سرم.
همونجور که سرم رو مالش میدادم و میخندیدم، گفتم:
_بزن که چوب مشدی گُلِ، هرکی نخوره خُلِ.
مشدی: اینو زدم از بس که خنگ و حواس پرتی، الان بهت گفتم حفظ کردن اینا برات مثل آب خوردنه، دوما، همش رو قرار نیست حفظ کنی، هرکدوم که لازم باشه.
حفظ کردن اوراد پنج روز طول کشید، سخت ترین کار عمرم بود، هرکدوم که اشتباه می‌گفتم یا فراموشم میشد، مشدی با چوب دستیش میزد تو سرم، فک کنم چنتا توپ رو سرم در اومده بود.
صالح ولی با صبر و شکیبایی سعی در آموزشم داشت و همش دلداریم میداد که تو میتونی!
آیا واقعا میتونم؟ آیا من از پسش بر میام؟
همش به خودم انرژی میدادم که اره من میتونم، من نابودشون میکنم، بهترین دختره دنیا منتظرمه، خانواده ی عزیزم منتظرمن، دوستام منتظرمن.
من میتونم، باید بتونم!
ولی الحق که خیلی سخت بودند، چیزی حدود بیست ورد برای کشتن جنیان، عکس العمل ها و موقعیت های مختلف.
ولی بالاخره تمومش کردم، اره من تونستم همش رو یاد بگیرم، ولی چیزی که مهمه اینه تو عمل، چقدر میتونم کارساز باشم.
[/HIDE-THANKS]
