کامل شده رمان به رنگ خاکستر | SAJEDEH8569 کاربرانجمن نگاه دانلود

[SAJEDEH8569]

گوشیم توی جیبم زنگ می خورد ؛ پرتش کردم روی زمین.

طناب و به درخت بستم ، یه چوب دار درست کردم!

چهار پایه رو زیر درخت گذاشتم و روش ایستادم.

طناب و دور گردنم انداختم و محکمش کردم.

صدایی توی ذهنم می گفت:

_ تو باید بمیری! تو حلال نیستی!

یه لحظه به خودم اومدم.

من داشتم چی کار می کردم؟! ؛ درسته حلال نبودم ولی مگه تقصیر من بود؟!

تازه داشتم به عمق حماقتم پی می بردم.

خواستم طناب و از دور گردنم بازکنم که چهار پایه بی هوا از زیر پام کشیده شد و افتادم.

طناب به شدت به گردنم فشار می آورد و حس خفگی شدیدی داشتم.

گلوم می سوخت ؛ دستم و روی طناب گذاشتم و سعی کردم بازش کنم اما بی فایده بود.

کم کم بی حرکت شدم و بعد تاریکی مطلق!

*******

 

[SAJEDEH8569]

( رها)


شهاب هر چی به شیدا زنگ می زد جواب نمی داد.

نمی دونم چی شده بود که جواب نمی داد!

همه به ویلا بر گشتیم ؛ بچه ها در و باز کردن و داخل ویلا شدن.

من و ماهان و ماکان کنار ماشینا منتظربودیم که صدای جیغ و فریاد اومد!

با عجله به داخل ویلا رفتیم که ماتم برد!

شیدا با طناب به درخت آویزون بود!

شیدا رو بردن بیمارستان.

همه خودشون و با عجله به ویلا رسوندن ؛ جو متشنجی بود ؛ کل فضای ویلا رو صدای جیغ و داد پر کرده بود.

به عمو اینا زنگ زدم و خبر دادم ؛ مهران گفت به دیدنم میاد و میخواد چیزی بهم بده.

قرار شده بود شیوا رو شمال دفع کنن ؛ علت مرگ رو هم خفگی اعلام کرده بودن و ؛ عمه شفق حالش مساعد نبود.

روز ختم قرار بود مهران به دیدنم بیاد ؛ داخل حیاط رفتم.

شهاب و پسرا وایساده بودن ؛ شهاب اصلا حال خوبی نداشت.

هنوز داخل حیاط بودم که مهران داخل اومد و تسلیت گفت.

شهاب با تعجب گفت:

_ شما رو نشناختم؟!

نزدیک رفتم و گفتم:

_ مهران ؛ دوستمه!

شهاب سری تکون داد و چیزی نگفت.

با مهران به یه گوشه رفتیم و گفت:

_ سلا ، خوبی؟

من:

_ سلام ، مرسی ، خوبی؟

مهران:

_ آره مرسی ؛ چطوری مرده؟!

من:

_ گفتم که خودکشی کرده.

مهران:

_ مطمئنی؟!

من:

_ دکترا که اینجوری می گن ؛ ولی فکر کنم کار اون روحس!

مهران:

_ چرا اینجوری فکر می کنی؟

من:

_ خب... اِممم..چیزه حسم بهم می گـه!

مهران با یه حالت با مزه ای گفت:

_ آهان!

با حرص گفتم:

_ زهر ماررررر.

یه بطری آب و از کاپشنس در آورد و گرفت طرفم.

من:

_ مگه آب خواستم؟!

مهران:

_ ندادم که تناول کنی!!! ، این آب مقدسه!

 

[SAJEDEH8569]

من:

_ آها!

بطری و ازش گرفتم.

مهران:

_ من برم ، بای.

من:

_ باشه ، بای.

مهران رفت ؛ بعد از مراسم همه به سمت قبرستون راه افتادن ؛ منم خواستم همراهشون برم ولی حالت تهوع شدیدی داشتم!

بطری آب کنار کیفم روی مبل انداختم و نشستم.

همه رفته بودن و خونه کاملا خالی بود ؛ خورشید غروب کرده بود و هوا ابری بود ؛

ناگهان صاعقه ای زده شد و بارش شدید بارون شروع شد.

یهو حس کردم همه ی محتوای معدم و دارم بالا میارم ؛ به سرعت از جام بلند شدم و به دستشویی رفتم.

یکم که آروم شدم ؛ با بی حالی از دستشویی بیرون و اومدم و به اتاقم رفتم و دراز کشیدم.

نمی دونم چم شده بود؟!

از طبقه ی صدا می اومد ؛ با بی حالی از جام بلند شدم و به طبقه ی پایین رفتم.

پایین پله ها وایساده بودم و داشتم به اطراف نگاه می کردم.

پاهام و حرکت دادم و داشتم به سمت پذیرایی می رفتم که به چیزی گیر گردم و زمین خوردم.

چرخیدم وبه عقب نگاه کردم.

 

[SAJEDEH8569]

یه زن و دیدم که لبخند زشتی روی لبش بود و به سمتم می اومد.

ترسیدم!

به سمت عقب می رفتم و اونم همینطور جلو می اومد.

یهو رعد و برقی زده شد.

اونقدر صداش بلند بود که لرز به تنم انداخت.

یاد خوابم افتادم یعنی خفم می کرد؟!

 

[SAJEDEH8569]

اونقدر عقب رفتم تا به مبلا رسیدم.

هر لحظه بهم نزدیک تر می شد.

یاد بطری آب افتادم ، به سمت خم شدم و برش داشتم.

زن به سرعت به سمتم اومد.

هل شده بودم و زور می زدم در بطری باز کنم ولی انقدر سفت بود که باز نمی شد!

خدا لعنتت کنه مهران ، چه مرگت بوده در این و انقدر سفت کردی؟!

زن خیلی بهم نزدیک شده بود ؛ بالا خره در بطری و باز کردم و آب و به سرعت روش پاچیدم.

دستاش و حصار خودش کرد و شروع کرد به جیغ زدن!

سریع از جام بلند شدم و از ویلا بیرون رفتم و شروع کردم به دویدن.

قطره های بارون به صورتم برخورد می کرد و باعث می شدم درست جلوم و نبینم.

ناگهان پام به چیزی برخورد کرد و محکم زمین خوردم.

سرم به چیزی برخورد کرد ؛ دیدم تار شده بود.

از شدت درد ضربه چشمام داشت بسته می شد ؛ ولی سایه هایی رو دیدم که به طرفم می اومدن.

چنذ تا دست به سمتم دراز شدن.

بیشتر از اون نتونستم تحمل کنم و چشمام بسته شد!

********

 

[SAJEDEH8569]

فصل چهارم ( به رنگ خاکستر)

( آرمان )
تو اتاق نشسته بودم و داشتم به عکس جلوم نگاه می کردم.

کسی در زد.

من:

_ بیا تو.

داخل اومد و در و بست:

_ رئیس؟!

سرم و بالا آورم ، بهش نگاه کردم.

من:

_ کارتون خوب بود آوردینش؟!

 

[SAJEDEH8569]

سام:

_ بله همونطور که دستور داده بودید.

از جام بلند شدم و به سمتش رفتم و چند بار روی شونش زدم.

از کنارش رد شدم و به سمت اتاق رفتم.

با پوزخند به اتاق نگاه کردم ؛ در نداشت ، پس راهیم برای فرار نبود.

چشمام و بستم ، وقتی باز کردم داخل اتاق بودم.

به سمت تخت رفتم و بالای سرش وایسادم.

سرش و بسته بودن و آروم روی تخت خوابیده بود.

جالب بود!

قیافش تو خواب خیلی مظلوم بود ولی همین دختر مظلوم نقشه هام و عقب انداخته بود.

روی صندلی کنار تخت نشستم و منتظر شدم تا بیدار بشه.

*********

 

[SAJEDEH8569]

( رها)


احساس می کردم سرم داره منفجر میشه ؛ حالم به شدت بد بود.

ناله ای کردم و به پهلو شدم و چشمام و آروم باز کردم.

دیدم تار بود اما می دیدم که یه نفر جلومه!

چشمام و بستم و سعی کردم از جام بلندشم ؛ با اولین تکونی که به خودم دادم درد بدی توی سرم پیچید ؛ دستم و به سرم گرفتم و با هزار زحمت روی تخت نشستم.

سرم خیلی درد می کرد ، متوجه ی چیزی زیر دستم شدم.

ناله ای کردم:

_ وااااای سرممممم ؛ من کجام؟ ؛ آآآآآآآخخخ.

صدای مردونه ای گفت:

_ چه عجب بالاخره بیدار شدی!

به سمت صدا چرخیدم و چشمام و بادرد باز کردم.

روی صندلی نشسته بود و پاهاش و روی هم انداخته بود ؛ دست به سـ*ـینه با اخم عمیقی بهم خیره شده بود.

چه تیپیم داشت!

چشمای خاکستری و موهای قهوه ای تیره.

مرد:

_ تموم شد؟

گیج گفتم:

_ چی؟!

مرد:

_ دید زدنت!

اخم کردم و گفتم:

_ من کجام؟! تو کی هستی؟!

پوزخند روی اعصابی زد و گفت:

_ من مامور عذاب توام ، اینجام جهنم!

با حرص گفتم:

_ تو با من چیکار داری؟!

مرد:

_ هر فضولی یه عاقبتی داره!

من:

_ من که کاری نکردم که!

مرد:

_ بعدا مشخص میشه.

با عصبانیت گفتم:

_ یعنی چی؟! مگه قراره من اینجا بمونم؟!

بدون اینکه چیزی بگه از جاش بلند شد ؛ خواستم چیزی بگم که یهو غیب شد!

گیج و منگ به اطراف نگاه می کردم کجا رفت؟!


**********


( آرمان )

از اونجا بیرون اومدم و به سمت اتاق کارم حرکت کردم ؛ توی راه سام و دیدم.

من:

_ سام؟

سام:

_ بله رئیس؟!

من:

_ نقشه ها توی چه وضعیتیه؟!

سام:

_ حالا که اون دختر نیست به خوبی پیش می ره.

من:

_ خوبه!

 

[SAJEDEH8569]

به اتاق رفتم و در و بستم.


************


توی اتاق کارم نشسته بودم و داشتم پرونده ها رو و زیر و رو می کردم که در زده شد.

سرم و بالا آوردم و کلافه گفتم:

_ بیا تو.

سام اومد داخل ؛ از قیافش بیچارگی می بارید!

نگران گفتم:

_ سام مشکلی پیش اومده؟!

سام:

_ تا مشکل به چی بگی؟!!!

من:

_ منظورت و نمی فهمم ؛ سام چی شده؟!

سام:

_ اون دختره هس ؛ چی بود اسم مسخرش! اِممم... آها آره! رها!

من:

_ خب چیزیش شده؟!

سام:

_ نه والا حالش از من و تو بهتره!

کلافه گفتم:

_ سام چرا می پیچونی؟! ؛ درست بگو ببینم چی شده؟!

سام:

_ مدام داد و بیداد می کنه!

دوباره مشغول شدم و گفتم:

_ فکر کردم چی شده! ، یه خدمتکار بفرستین پیشش ساکت شه!

سام:

_ فکر کردی نکردم؟ ؛ ساکت نمیشه.

من:

_ حرف حسابش چیه؟!

سام:

_ میگه می خوام رئیستون و ببینم.

کلافه پرونده ی توی دستم و محکم کوبوندم روی میز و از جام بلند شدم و به سمت اتاقش رفتم.

به دیوار نزدیک شدم و چشمام و بستم و باز کردم.

دست به سـ*ـینه روی تخت نشسته بود ؛ اون باند هنوز روی سرش بود قیافش خیلی مسخره شده بود!

من و که دید از جاش پرید و با عضبانیت گفت:

_ چه عجب حضرت آقا تشریف آوردید!

من:

_ چته؟! چرا اینجا رو روی سرت گذاشتی؟!

یهو منفجر شد و با صدای بلند گفت:

_ درد بچته! ؛ من و واسه چی اینجا نگه داشتی؟! ، هااااااان؟!!

منم عصبانی شدم و با صدای بلندی گفتم:

_ اولا ببر صدات و صدای من از مال تو بلند تره ؛ دوما تکلیفتم الان مشخص می کنم فقط فکر کنم به یه حموم نیاز داری چون داری کپک می زنی!

بعدم پوزخند روی اعصابی زدم.

رها:

_ مننننننن دارم کپک می زنم؟! ؛ عمت کپک بزنه ، خوبه خودت اینجا زندانیم کردی!

من:

_ خیلی خب الان میگم یه خدمتکار بیاد کمکت.

خواست چیزی بگه که چشمام و بستم و باز کردم.

سام و جلوی خودم دیدم.

من:

_ سام یکی از خدمتکارا رو بفرست کمک این دختره بعدشم که کارش تموم شد راهنماییش کن اتاق من.

سام:

_ چشم رئیس.

بی حوصله به اتاقم رفتم و مشغول کار کردن شدم.

 

[SAJEDEH8569]

بعد از چند ساعت در اتاق زده شد ؛ دست از کار کشیدم و به در خیره شدم.

من:

_ بیا تو.

سام و رها داخل اومدن.

سام:

_ رئیس من برم؟!

من:

_ آره ؛ برو کاری باهات ندارم.

سام رفت و من موندم و اون دختره.

احساس گرسنگی می کردم و به ساعت که نگاه کردم دیدم وقت نهاره.

از جام بلند شدم و گفتم:

_ وقت نهاره!

رها:

_ خب که چی؟! ؛ مگه نیومده بودیم حرف بزنیم؟!

من:

_ چرا ولی مگه تو گشنت نیست؟!

اخم کرد و چیزی نگفت.

من:

_ پس گشنته بهتره بریم نهار بخوریم.

چیزی نگفت و دنبالم راه افتاد.

به سالن نهار خوری رفتیم و نشستیم ؛ خدمتکارا مشغول چیدن میز شدن.

چیدن میز که تموم شد ، برای ما غذا ریختن و کنار وایسادن.

شروع کردم به خوردن ؛ رها آروم آروم غذا می خورد.

خدا رو شکر! ؛ بالاخره یه چیزی تونسته بود دهن این دختر پر حرف و ببنده!

خوشحالیم زیاد طول نکشید چون گفت:

_ این همه اسراف لازمه؟!

نفس عمیقی کشیدم و چیزی نگفتم.

رها:

_ خب میشه با این همه غذا به نیازمندا کمک کرد!

خونسرد گفتم:

_ به جای اینکه ایراد بگیری غذات و بخور.

مکث کردم:

_ فعلا یکی باید به خودت کمک کنه.

صدای نفس پر حرصش و شنیدم.