کامل شده رمان آینه زمان : شاهزاده پارت (قسمت سوم)|FatimaEqbکاربر انجمن نگاه دانلود

[fatima Eqb]

عمه سوری – خب اگه خیلی ناراحتین می برمش سروستان خونه خودم
محبوبه – نه عمه کجا می برید ؟! باید اینجا کنار آینه باشه
عمه سوری – خب آینه رو هم می برم
اردوان – نمی شه عمه خانم
حاج رضا – خیلی خب . اینبار قدم این یکی هم رو چشمم ، مهمون حبیب خداست ولی به یه شرط !
همه با هم گفتند : چه شرطی ؟
حاج رضا – آینه رو باید بیارید خونه ما . بیارید بذارید همین گوشه
محبوبه – مگه می شه بیاریم اینجا ؟
مجید – پس آدمِ تو آینه رو کجا ببریم ؟
حاج رضا – اونم همینجا پیش من و مادرتون می مونه
عمه سوری – پس منم خونه شما تا یه مدت می مونم
نارسیس – اگه یه وقت جای آینه تکون بخوره و نتونیم بریم به گذشته چی ؟
مجید – نترس همچین اتفاقی نمی افته . قبلاً وقتی نانا از توش اومد بیرون ، من و آرش چند بار جای آینه رو عوض کردیم ، هیچ اتفاقی نیفتاد
حاج رضا – خب پس تکلیف روشن شد . اردوان برو آینه رو بیار اینجا ، زهرا خانم شما هم اتاق قبلی مجید را برا شاهزاده آماده کن
زهرا خانم – باشه ، الان آماده می کنم
اردوان – منم برم آینه رو بیارم ، مجید بیا کمک ، یه نفری نمی شه حملش کرد
مجید – آره ، بیا بریم که من با تو خیلی کار دارم
مجید و اردوان رفتند آینه رو بیارن ، زهرا خانم هم رفت که اتاق سابق مجید را آماده کنه و ببینه لباسای قبلی مجید اندازه شاهزاده هستند یا نه . عمه سوری و نارسیس و محبوبه هم کنار شاهزاده نشسته بودند . شاهزاده با تعجب به فضای اطراف خانه نگاه می کرد
عمه سوری – الهی بمیرم ، همه چیز این خونه براش عجیبه
محبوبه – خب از چند هزار سال قبل اومده ، بایدم عجیب باشه
نارسیس – ما هم که تو دوره قبل رفته بودیم همه چیز برامون عجیب بود و تازگی داشت
شاهزاده ونون – این جعبه بزرگ چیست ؟
نارسیس – اینو می گی ؟ این اسمش تلویزیونه . اینجوری کار می کنه
و کنترل را برداشت و روشنش کرد . با روشن شدن تلویزیون ، شاهزاده ونون با شگفتی به صفحه روشن نگاه کرد
شاهزاده ونون – شما چگونه مردم را درون این جعبه جای داده اید ؟
عمه سوری – توضیحش مفصله ، تو یه موقع مناسب برات توضیح می دم
زهرا خانم – سوری جون ! شاهزاده رو بیار تو اتاقش . چند دست لباس گذاشتم ، ببینه خوشش میاد یا نه ؟
عمه سوری – دستت درد نکنه زهرا جون . خب ، جناب ونون بیا بریم تو اتاقت
ونون با دیدن اتاق با تعجب گفت : اتاق بسیار محقر و کوچکی است ، نمی توانم آن را قبول کنم
عمه سوری – جناب شاهزاده ، دیگه کجا رو باید براتون آماده کنیم ؟ تو ایران امروز تمام اتاقها همین اندازه هستند . تازه این اتاق هم آفتاب گیره و هم دلباز ، دیگه چی از این بهتر؟
شاهزاده ونون – با اینکه از این اتاق خوشمان نمی آید اما آن را قبول می کنم . حال خارج شوید ، می خواهم قدری استراحت کنم
و اشاره کرد به سمت در ، سوری و محبوبه و نارسیس هم با دلخوری رفتند بیرون
نارسیس – چه بی تربیت ! به جای تشکرش بود ؟! معلوم نیست تو قصرشون چی بهش یاد دادند ؟!!
محبوبه – اصلاً از اخلاقش خوشم نیومد . بیچاره عمه که می خواست مادرش بشه
عمه سوری – به دل نگیرین ، تازه روز اوله ، یه مدت بمونه و با محیط آشنا بشه اخلاقشم عوض می شه
نارسیس – اینی که من دیدم فقط مجید می تونه تربیتش کنه
محبوبه – اینبار منم با این حرف موافقم

 

[fatima Eqb]

عمه سوری – غیبت نکنید . بیایین بریم کمک زهرا جون
سه تایی رفتند تو آشپزخونه . زهرا خانم داشت سالاد درست می کرد ، همین موقع مجید و اردوان هم با آینه رسیدن
مجید – برید کنار ، یه وقت نشکنه
اردوان – حاج آقا ! کجا بذاریمش ؟
حاج رضا – بیایین اینجا ... بذارینش همین کُنج (گوشه) سالن ... آ بارک ا... ، دستتون درد نکنه
مجید – وای ... چه سنگینه ! نفسم رفت
اردوان – حالا خوبه که قسمت سنگین ترش دست من بود
زهرا خانم – عامو بچه ام قد یه گنجشک گوشت داره ، خوب معلومه که مثل شما زور نداره
حاج رضا – این بچه همۀ گوشتِ بدنش شده زبونش ، میگی نه یه چیزی بگو ببین چجور زبون بکشه
مجید – اِ !!! حاج بابا !
حاج رضا – مگه بد میگم ؟
همه خندیدن ، همین موقع شاهزاده ونون با عصبانیت از اتاق بیرون اومد و داد زد :
شاهزاده ونون – چه شده است ؟ چرا آرامش ما را بر هم می زنید ؟ مگر نگفتم می خواهم قدری استراحت کنم ؟
همه با تعجب فقط به ونون نگاه می کردند و چیزی نمی گفتند ، حتی مجید هم مات نگاه می کرد . آخه این خانواده عادت نداشتند مهمونشون یه همچنین برخوردی باهاشون داشته باشه ، چون نانا و کوروش و خانواده اش خیلی محترم بودند و جز خوبی دیگه رفتاری نشون نداده بودند . ولی حالا برخورد شاهزاده براشون غریب بود . ونون اینو گفت و دوباره رفت تو اتاق
اردوان – این چرا همچین کرد ؟
محبوبه – پیش پای شما ، ما رو هم از اتاقش بیرون کرد
مجید – اتاقش چیه ؟ اتاق من . الان می رم بیرونش می کنم ، بره تو راهرو بخوابه
حاج رضا – صبر کن . باید اول بفهمیم علت این رفتارش چیه ... شاید از چیزی ناراحته که داره سر ما داد می زنه
عمه سوری – منم همینو میگم . بذارید یه چند روزی بگذره وقتی با اینجا آشنا شد خودش کم کم خوب می شه
مجید – اگه یه بار دیگه بخواد داد بزنه تربیتش با من ، قبول ؟
همه گفتند : قبول
زهرا خانم – یه سئوال دارم . وقتی شماها نیستین ، این آقا باید پیش کی باشه ؟
عمه سوری – من که اینجام ، دوتایی با زهرا جون کنارشیم
حاج رضا – نه سوری جون ، درست نیست که دوتا خانم با یه آقا تو خونه تنها باشن
اردوان – حاج آقا راست میگن ، خوب نیست ، اونم این آقا که یه همچین اخلاقی داره
حاج رضا – نمی شه که با خودم ببرمش تو حجره ... باید به شاگردم بگم یه چند وقتی حجره رو بگردونه و منم تو خونه میشینم
مجید – نانا خوب بود ، می اومد اینجا و همه خانم بودن و جای نگرانی هم نبود . اخلاقشم خوب بود درست عین نارسیسم
همین موقع موبایلش زنگ خورد . مجید جواب داد :
مجید – بله ؟ بفرمایید ...
آرش بود که تازه رسیده بود شیراز
آرش – الو ... مجید ! خدا بگم چکارت کنه بیشتر از سه ساعته تو فرودگاه علافم ... کجایی تو ؟
مجید – آخ خ خ ... جون داداش یادم نبود امروز میایی ... همونجا باش الان میام دنبالت
و زود قطع کرد
حاج رضا – کی بود ؟
مجید – آرش بود . امروز قرار بود بیاد شیراز ، الانم رسیده تو فرودگاهه ... من رفتم دنبالش ... خداحافظ
عمه سوری – حالا خوب شد ... آرش که باشه ما هم مشکلی نداریم

 

[fatima Eqb]

محبوبه – شاید آرش کاری چیزی داره که اومده ، نمی شه که از صبح تا عصر تو خونه نگهش داریم تا همه از سر کار برگردیم
اردوان – راست میگه ... ممکنه کار اداری داشته باشه
عمه سوری – وقتی اومد ازش می پرسیم
بالاخره آرش رسید . بعد از سلام و احوالپرسی براش قضیه رو تعریف کردن
آرش – درسته ، این همون آینه اس . حالا اونی که از توش در اومده کجاست ؟
مجید – تو اتاق من خوابیده ...
هنوز حرف مجید تموم نشده بود که شاهزاده ونون اومد بیرون . یه نگاه به بقیه کرد و گفت :
شاهزاده ونون – گرسنه هستم ، کدامتان مسئول غذاست ؟
همه تعجب کردند اما خون مجید به جوش اومد
مجید – غذا می خوایی برو تو آشپزخونه خودت گرم کن و بخور
زهرا خانم – مجید زشته ، بذار خودم الان می رم برات غذا میارم
مجید – نه مادر بشین !!!
حاج رضا – مجید ! شاهزاده به این خونه آشنایی نداره و نمی دونه چی به چیه
زهرا خانم رفت تو آشپزخونه و برای شاهزاده ماکارونی که درست کرده بود کشید و آورد گذاشت رو میز جلوی شاهزاده
زهرا خانم – بفرمایید بخورید
شاهزاده با تعجب به غذا نگاه کرد . تا حالا یه همچین غذایی ندیده بود . پرسید :
شاهزاده ونون – این دیگر چیست ؟ گفتم غذا بیاور ولی تو ظرفی پر از کِرم برایم آوردی
همه یه جوریشون شد چون قبلش ماکارونی خورده بودند . مجید با حرص گفت :
مجید – اولاً این غذا کرم نیست و اسمش ماکارونیه . دوماً مادر من کلفتت نیست که اینجوری باهاش برخورد می کنی
آرش یواش به اردوان گفت : این چرا اخلاقش اینجوریه ؟
اردوان – مثل اینکه یه ساعت پیش هم با خانمها بد برخورد کرده بود
آرش – گفتی اسمش چیه ؟
اردوان – ونون . شاهزاده ونون
آرش – ونون ؟ ... ونون ؟ چقدر اسمش آشناست ... !
یه مرتبه مثل اینکه چیزی یادش اومده باشه بلند گفت :
آرش – آهان !!! این همون شاهزاده اس که از روم آوردنش ایران و بلد نبود حکومت کنه و ...
یه مرتبه اردوان محکم جلوی دهان آرشو گرفت و نذاشت ادامه بده . ونون با خشم به آرش نگاه کرد و کاسه ماستی که زهرا خانم با غذا براش آورده بود برداشت و پرت کرد سمت آرش . کاسه خورد تو پیشونی آرش و ماستها هم پخش شدند . مجید معترض شد و داد زد :
مجید – هــــوی چته ؟ مظلوم گیر آوردی ؟ خب بنده خدا راستشو گفت
شاهزاده ونون – دهانت را ببند مردک گستاخ وگرنه دستور می دهم هر دوی شما را گردن بزنند
مجید – به کی می خوایی بگی ؟ بگو بیاد همین الان گردنمونو بزنه . مگه نه آرش ؟
آرش سرش بدجور درد گرفته بود و با درد محل اصابت کاسه را ماساژ می داد و اردوان و محبوبه هم با دستمال لباسشو پاک می کردن .
آرش – آخ ... آره ... بگو بیاد گردنمونو بزنه ... اگه تونست
عمه سوری – ببین پسرم ! کار خوبی نکردی کاسه ماست رو پرت کردی تو سر آرش . حالا اگه خدای نکرده تو چشمش می خورد و کور می شد جواب خانواده اشو چی می دادی؟
شاهزاده ونون – حقش همین بود . باید زبان در کام می کشید و سخن نمی گفت
مجید – خداییش این یه مورد رو قبول دارم . آخه بچه مگه نمی دونی نباید هر چیزی رو بگی ؟

 

[fatima Eqb]

آرش – آی ... از کجا می دونستم این برخورد را می کنه ؟؟؟ فکر کردم اینم مثل بقیه نجیبه
اردوان – جناب شاهزاده ، این کارتون درست نبود ، الان شما به دوره ای اومدین که دیگه شاه و شاهزاده ای وجود نداره ، ما یه حکومت مردمی داریم ، بهمش میگن جمهوری
مجید – بله راست میگه ، یه شاه هم داشتیم که چند سال پیش بهش گفتیم خیر پیش برو ردِ کارت . اونم از کشور رفت
شاهزاده ونون – شما شاه خود را از کشور اخراج کردید ؟
حاج رضا – بله جناب . البته اون دوره هنوز این بچه ها بدنیا نیومده بودند بجز محبوبه و اردوان که اونا هم بچه بودند و چیزی یادشون نیست
شاهزاده ونون – برای چه این کار را کردید ؟ کشور بدون شاه دچار نابسامانی می شود
مجید – آخه ، دیگه خودشو و اون خواهر دوقولوش داشتن غلط زیادی می کردند
عمه سوری – حالا اینا رو ول کنید . شاهزاده ونون شما هنوز چیزی نخوردین ، این ماکارونیها خیلی خوشمزه هستن ها !
ونون یه نگاه به غذا کرد و گفت : از این غذا نمی خواهم ، غذای دیگری برایم بیاورید
مجید – گفتم که ، دیگه غذا نداریم . همینی که هست ، می خوایی بخور ، نمی خوایی نخور . شب که سر گشنه زمین گذاشتی اونوقت می فهمی دنیا دست کیه !
ونون با اکراه یه کم ماکارونی خورد . مزه اش براش جالب بود ، برای همین به خوردن ادامه داد . مجید خندید و گفت :
مجید – دیدی گفتم خوشت میاد ! حالا بازم بیا بکوب تو سر آرش
همه خندیدن اما ونون دوباره به قول معروف برزخی شد و بلند گفت :
ونون – خاموش باشید ! طاقت این گستاخی شما را ندارم . بیایید ظرف غذا را بردارید ، دیگر چیزی نمی خورم
همه به همدیگه نگاه کردند . آخه دستور مؤدبانه ای نبود و هیچکس هم حاضر نمی شد ظرف غذا رو برداره . بالاخره زهرا خانم رفت که ظرفا رو برداره ولی مجید جلوشو گرفت
مجید – برو کنار مادر ، خودم می برم
ظرفا رو برداشت و با حرص رفت تو آشپزخونه . همه زل زده بودند به ونون و چیزی نمی گفتند . ونون بعد از خوردن یه لیوان آب رو به بقیه گفت :
ونون – این اتاق مناسب من نمی باشد ، این مکان نیز مناسب نیست ، جای دیگری را برایم فراهم کنید تا در آن با آسودگی خاطر استراحت کنم
حاج رضا – دیگه غیر از اینجا جایی رو نداریم . کجا می خواهید برین ؟
عمه سوری – بله شاهزاده ، کجا می خواهید برین ؟ اینجا خونه برادرمه ، اون روبرو خونه مجید ایناست ، و اونجا هم که ظاهر شدین خونه محبوبه و شوهرشه . دیگه جایی نداریم
ونون – خب از آنجا که آمدیم خوشم نیامد ، از این مکان هم خوشم نمی آید ، حال مانده آن مکان که هنوز ندیدیم ، باید آنجا را نیز ببینم
اردوان و آرش تا اینو شنیدن دوتایی سریع رفتن تو آشپزخونه که به مجید بگن ونون چه قصدی داره ولی با صحنه خنده داری روبرو شدند . مجید سرشو کرده بود تو قابلمه ماکارونی و داشت با حرص ماکارونی می خورد . همینکه اونا رو دید به سرفه افتاد
مجید – شما دوتا چتونه ؟ چرا مثل جن میایین بالا سر آدم ؟
اردوان – تو مگه غذا نخوردی ؟
مجید – خوردم . گشنه هم نیستم اما از دست این یارو ونون ، اینقدر حرصم گرفته که میل به خوردن پیدا کردم
آرش – حالا خوردن رو بذار برا بعد ، شاهزاده می خواد بره تو خونه تو
مجید با چشمای گرد و در حالیکه روغن ماکارونی دور دهانشو نارنجی کرده بود گفت : مجید - چـــــــی ؟؟؟؟ می خواد بره خونه من ؟ چه غلطا !!!؟؟؟ مگه من مردم که بره خونه منو تصرف کنه
با حرص راه افتاد سمت پذیرایی و اردوان زود یه دستمال داد دستش که دهانشو پاک کنه
مجید با حرص رفت وسط پذیرایی ایستاد و بلند گفت :
مجید – کی می خواد خونه منو تصرف کنه ؟؟؟ کی می خواد وارد حریم شخصی من بشه ؟؟؟
ونون – صدایت را بیاور پایین مردک نادان . من هر کجا را که بخواهم برای زندگانی انتخاب می کنم و الان نیز می خواهم مکان روبرو را برای سکونت انتخاب نمایم
مجید – می خوایی بری زندگانی کنی ، برو اما برو تو کوچه

 

[fatima Eqb]

ونون – با من با احترام رفتار کن ای نادان
مجید – تو هم با ما درست صحبت کن ، مگه تربیت یادت ندادن ؟! نادونم خودتی !
خلاصه مجید و ونون افتادند به جون هم . یه مشت از اون و یه مشتم از اون یکی . حاج رضا و اردوان و آرش سعی می کردند جداشون کنند و خانمها هم جیغ می زدند . بالاخره بعد از نیم ساعت کتک کاری تونستند جداشون کنند . سوری ، ونون را هر جوری بود برد تو اتاق و مجید هم با سر و صورت کبود نشسته بود رو مبل و نارسیس هم گریه می کرد .
مجید – آی ... وای ... چقدر درد داره ...مادر ...
حاج رضا – چقدر بهت گفتم سر به سرش نذار . خب یه لحظه می رفت خونه اتو می دید و برمی گشت ، چکار داشتی که باهاش در بیفتی ؟!
زهرا خانم – الهی دستش بشکنه ، ببین چجوری پسر مظلوممو زده
اردوان و آرش برا این حرف زهرا خانم آهسته خندیدن . آخه مجید و مظلومیت؟!!
محبوبه – خدا بخیر بگذرونه
نارسیس همینطور که گریه می کرد گفت : نمی شه به پلیسم خبر داد ، چون اگه بپرسن از کجا اومده چی بهشون بگیم ...
زهرا خانم – قربونت برم ، گریه نکن ... یه کاریش می کنیم
مجید نالان از آرش پرسید :آرش ! چند هزار سال از دوران اشکانی می گذره ؟
آرش - خب ، خودشون که 470 سال حکومت کردن ، در ادامه هخامنشیها که بخواییم حساب کنیم یه چیزی حدود 2500 تا 3000 سال پیش
مجید – حالا گیریم 3000 سال پیش ، یعنی این یارو با مشتهای 3000 ساله اش زده منو آش و لاش کرده ؟؟؟ نـــــاری !!! من اندازه 3000 سال کتک خوردم ...
نارسیس – الهی بمیرم برات مجیـــد!!! (و صدای گریه اش بلندتر شد)
همه به هم نگاه کردند و زدن زیر خنده ، همین موقع ونون دوباره از اتاق اومد بیرون و با سرعت رفت سمت در و سوری هم پشت سرش رفت .
حاج رضا – کجا خواهر ؟
عمه سوری – می خواد خونه مجید اینا رو ببینه
مجید – یعنی چه ؟ مگه الان بخاطر همین کتک نخورد ؟
آرش – خب بذار یه دور خونه اتو ببینه ، شاید خوشش نیاد ، ضرر که نداره
نارسیس – آخه ، خونه بهم ریخته اس
آرش – چه بهتر که بهم ریخته اس، می ره اونجا خوشش نمیاد و بر می گرده همینجا
بالاخره با اصرار آرش ، مجید راضی شد کلید خونه رو بده . عمه سوری و حاج رضا و ونون رفتند و بعد از مدت کوتاهی حاج رضا برگشت . بقیه افراد سریع رفتند سمت حاج رضا که نتیجه رو بپرسند
***
مجید – الهی به زمین گرم بخوری آرش که دهنت همیشه بی موقع بازه
آرش – مگه حالا چی شده ؟ یه چند وقتی خونه بابات اینا باشی بَده ؟
مجید همینطور که چمدوناشونو جابجا می کرد به دل آرش هم غر می زد . چون اون لحظه وقتی حاج رضا برگشت و گفت ونون از خونه خوشش اومده مجید شوکه شد و زمانی در اثر شوک غش کرد که باباش گفت خونه نه تنها بهم ریخته نبود بلکه حسابی تمیز و مرتب بوده و همین باعث شده ونون بیشتر خوشش بیاد
نارسیس – مجید ! هر چی لازم بود برداشتی ؟
مجید – نگو هر چی لازم بود ، بگو هر چی مهم بود از دسترس این بچه ننه برداشتی ؟ همون بهتر که نذاشتن زیاد حکومت کنه . ناری ! تبلتم و لپ تاپ خودم و خودتو برداشتی؟
نارسیس – آره گذاشتم تو اتاقت
مجید با حسرت یه نگاه به در بسته خونه اش کرد و گفت :
مجید – عامو چطوُ از اینجا دل بکنم ؟ الان می فهمم این فلسطینیهای بدبخت چی میکشن
آرش – بیا بریم ، خودتو ناراحت نکن . شاهزاده زیاد نمی تونه اینجا بمونه خیلی زود برمی گرده به دوره خودش
مجید – تو حرف نزن که هر چی می کشم از تو می کشم
آرش – خیلی خب تو هم ، چه زود آتیشی می شه

 

[fatima Eqb]

مجید روی تخت اتاق سابقش نشست و به دور و بر نگاه کرد . یه آه کشید و به نارسیس گفت :
مجید – یادش بخیر . تو این اتاق چه عالمی داشتم ، پشت همین میز چه نقشه ها که نکشیدم و بیرون از اتاق اجرا نکردم . نانا تو این اتاق اومده ، کوروش کبیر هم اومده و بارها رو همین تخت خوابش بـرده بود ، آخی یادش بخیر
نارسیس – حالا خودتو ناراحت نکن در عوض بیا بگردیم یه راهی برای برگردوندن شاهزاده پیدا کنیم
مجید – من که فعلاً مُخَم کار نمی کنه . گشنمه پفک داریم ؟
نارسیس – نه
مجید – چیپس چی ؟
نارسیس – نه
مجید – پس چی با خودت آوردی ؟ ما که یه عالمه چیپس و پفک تو خونه داشتیم
نارسیس – یادم رفت بیارمشون
مجید – ای داد و بیداد ، چرا حواستو جمع نکردی ؟! حالا ، برو ببین مامان اینا تو یخچالشون چی دارن
نارسیس – باشه ... ولی حیف شد چیپسامون با طعم فلفلی و سرکه نمکی بودن ...
یه مرتبه چیزی تو ذهن مجید جرقه زد
مجید – ناری ! تمام چیپسا این دو تا طعمو داشتن ؟ معمولی توشون نبود ؟
نارسیس – نه معمولی نبود
مجید – آخ جون ... اگه شاهزاده از هر کدوم از اینا بخوره ...
با خوشحالی دستاشو محکم بهم زد و بلند خندید
مجید – دمت گرم ناری جون که همیشه یه برگ برنده برا من می ذاری
نارسیس – خب اگه از اون چیپسا بخوره مگه چی می شه ؟ فلفل و سرکه نمکیـ ...
تازه نارسیس متوجه ذوق زدگی مجید شد و یه نگاه به مجید کرد و دوتایی با خنده دستاشونو زدن به هم و با هم گفتند :
مجید و نارسیس – مزاجش می ریزه بهم و ...
بلند خندیدند . این شیطان هم یه وقتایی با این دوتا خوب همکاری می کنه ... والا
***
شاهزاده ونون بالای سفره ، جایی که همیشه حاج رضا می نشست ، نشسته بود و با اشتها غذا می خورد ، پایین تر ، مجید نشسته بود و همینطور که نون خالی تیکه تیکه می خورد ، چپ چپ به شاهزاده نگاه می کرد . آرش و بقیه هم ساکت نشسته بودند . کلاً همه در سکوت کامل مشغول غذا خوردن بودند . زهرا خانم که از اول مجید را زیر نظر گرفته بود سکوت جمع را شکست :
زهرا خانم – مجید ! مادر ، چرا چیزی نمی خوری ؟ همش داری نون خالی می خوری
مجید – اشتها ندارم مادر
زهرا خانم – تو که زرشک پلو با مرغ دوست داشتی
مجید – گفتم که ، اشتها ندارم
آرش – چه سکوت بدی ! سابقاً سر سفره اینجوری نبود و غذا در یک محیط شاد صرف می شد
مجید – چون دلقکتون رو از خونه اش بیرون کردن ، اونم افسرده شده
همین حرف باعث شد نارسیس بلند بخنده و بقیه هم خندیدند . یه مرتبه شاهزاده داد زد :
شاهزاده ونون – خاموش باشید ! خوشمان نمی آید به هنگام صرف غذا دیگران صحبت کنند
همه از این حرف شاهزاده جا خوردند
عمه سوری – ببین پسرم ، ما عادت داریم سر سفره بگیم ، بخندیم و غذا بخوریم هیچکس دوست نداره در سکوت چیزی بخوره
شاهزاده ونون رفتارش با عمه سوری فرق داشت و فقط با سوری با زبان خوش حرف می زد چون سوری بهش می گفت پسرم ، اونم از این لفظ خوشش می اومد
شاهزاده ونون – من همیشه در سکوت بسر بـرده ام . حتی در روم ، در اتاق خویش تنها بوده ام ، به این صداها عادت ندارم
مجید – خب عادت کن ، نمی میری که !

 

[fatima Eqb]

شاهزاده ونون کلاً از این مجید خوشش نیومده بود ، چنگال رو برداشت و پرت کرد سمت مجید ، و اگه اونم جا خالی نمی داد معلوم نبود چه اتفاقی بسرش می اومد . مجید شاکی ، بلند شد و گفت :
مجید – هوووووی ... هیچی نگفتم پررو شدی ها ! منو اینجوری نگاه نکن ، به من میگن مجید ، کابوس کهکشانها
حاج رضا – بشین بچه . برا خودش اسم درست کرده
مجید – اِ ، حاج بابا !!!! چرا منو ضایع می کنی ؟ خب راست میگم دیگه
نارسیس – راست میگه حاج بابا ، اگه چنگال تو چشمش می خورد کی جوابگو بود ؟
حاج رضا – حالا که طوری نشده شکر خدا ، ایشون هم مهمان ما هستند نباید بی احترامی کنید
عمه سوری – بابات راست میگه ، حالا که چیزی نشده
زهرا خانم – چطوُ چیزی نشده ؟! عامو ، چنگال رو برداشته پرت کرده سمت بچه من ، اگه یه وقت کورش کرده بود چی ؟ اَلو بگیری بچه که مادرت برات کم گذاشته
حاج رضا – خانم شما که مهمانواز هستین دیگه چرا ؟ گفتم که شکر خدا چیزی نشد
نارسیس – ببخشید من دیگه اشتها ندارم ، بابت غذا ممنون
مجید – منم از اول میل نداشتم ، دست شما درد نکنه
دوتایی بلند شدند و رفتند تو اتاق . یه چند دقیقه بعد آرش هم در زد و اومد تو اتاق
آرش – اجازه هست ؟
مجید – چه عجب ؟! چه عجب ؟! نمردیم و یه بارم آرش از ما حمایت کرد
آرش – مگه می شه آدم از پسرخاله اش حمایت نکنه ؟ مگه من چندتا کابوس مثل تو دارم؟
مجید – لابد غذات تموم شده بود که اومدی ؟
آرش – دست شما درد نکنه
نارسیس – حالا اینو ول کنید ، باید یه فکری کنیم ببینیم چجوری برش گردونیم به دوره خودش
آرش – بریم خونه محبوبه اینا و کتابچه رو ازش بگیریم . رمز برگردوندن این شاهزاده تو همین کتابچه اس
مجید – بیا بریم ، خدا کنه یه چیزی پیدا کنیم و از شر این پسره لوس و ننر راحت بشیم
سه تایی راه افتادن سمت خونه محبوبه . تو پذیرایی حاج رضا نشسته بود و اخبار نگاه می کرد و زهرا خانم و عمه سوری هم تو آشپزخونه بودند اما ونون کنارشون نبود
مجید – ما رفتیم خونه محبوب ... پس این پسره کو ؟
حاج رضا – رفته خونه اش
مجید – خونه اش ؟؟؟؟ بگین خونه من ... منِ بخت برگشته
حاج رضا – خیلی خب تو هم ، چقدر زود جوش میاری
آرش – اگه با ما کاری ندارین ما بریم
حاج رضا – برید به سلامت ، یه کم این مجید رو نصیحت کن کمتر جوش بیاره
رفتند خونه محبوبه و در زدند :
محبوبه – دارن در می زنن ، فکر کنم مجید اومده
اردوان در را باز کرد و سه تاشون رفتند داخل . فقط آرش سلام کرد وگرنه اون دوتا با اخمای درهم نشستند روی مبل و هیچی نگفتند
محبوبه – یاالله ... احوال حاج آقا ، باز چزوندنت که اینجوری لب و لوچه ات آویزونه ؟
مجید – برو حوصله ندارم
اردوان – تو بگو آبجی کوچیکه ... کسی اذیتتون کرده ؟
نارسیس زد زیر گریه و نتونست حرف بزنه ، آرش همه ماجرا رو برا اردوان تعریف کرد
محبوبه – گفتم چرا شارژ نیستین ... نگو شاهزاده دوباره اذیتتون کرده
آرش – کارش خیلی زشته ... اول کاسه ماست پرت کرد تو سر من و حالا چنگال پرت کرد سمت مجید
اردوان – فکر کنم به قصد ضربه زدن ، این کار رو می کنه
محبوبه – اینا تو دوره خودشون جزو دسته قانونگذار هستند و هر کاری که می کنند به حساب اجرای قانون می ذارن

 

[fatima Eqb]

مجید – قانونشون بخوره تو سرشون ... پسره وحشی اگه راه و رسم آدمیت یاد گرفته بود اینجوری رفتار نمی کرد
اردوان – به اینم فکر کن که تربیت ایرانی نداره
آرش – با این حرف موافقم ، زمانیکه بچه بوده ، رومیها به عنوان گروگان بردنش روم و اونجا با تربیت رومی بزرگ شده . اونارو هم که خودتون خوب می شناسید ، ادب و تربیت درستی نداشتند
نارسیس – پس بهتره یه کاری کنیم
محبوبه – چکار ؟
نارسیس – خودمون تربیتش کنیم
اردوان – خودمون ؟ مگه می شه ؟
آرش – اون دیگه با این روش بزرگ شده ، محاله عوض بشه
مجید – برو بابا ، تو همیشه از کاه کوه می سازی . من با این نظر نارسیس موافقم . خودمون تربیتش می کنیم
اردوان – البته اگه عمه خانم شما بذارن !
آرش – راست میگه . تا الان هر کاری که کرده عمه سوری چیزی بهش نگفته و همش با ملایمت رفتار کرده
مجید – عمه سوری با من . دیگه کسی نظر نداره ؟
آرش – بابات چی ؟
محبوبه – بابا اینا چرا ؟
نارسیس – آخه وقتی مجید بخاطر پرتاب چنگال عصبانی شد ، بابات گفت چیزی نگو مهمان حبیب خداست
اردوان – یه وقت ناراحت نشین ، منظوری ندارم اما حاج رضا دیگه باید فرق بین مهمونی که حبیب خداست و با مهمونی که رعایت حال میزبان رو نمی کنه ، بدونند
مجید – خب منم برا همین لجم گرفت و اومدم اینجا . اصلاً توقع نداشتم حاج بابا طرف اونو بگیره . آخه مهمون باید بفهمه یه جا که میره شّر درست نکنه
محبوبه – نه که خودت جایی می رفتی شّر درست نمی کردی !؟
مجید – دیگه چشم و چار مردم رو نشونه نمی گرفتم
آرش – کم نه
مجید – من الان اعصابم مگسی شده ، یه وقت می کشمت آرش !
آرش – خیلی خب بابا تسلیم ، تجربه ثابت کرده تو خطرناک تر از شاهزاده ونون هستی
بالاخره اون روز تصمیم بر این شد که راه و رسم زندگی ایرانی را به شاهزاده یاد بدن .
***
یک هفته گذشت ، بچه ها همه تلاششونو کردند تا روش یه زندگی ایرانی را به شاهزاده یاد بدن اما شاهزاده سرسخت تر از این حرفها بود . طی این مدت دو بار دیگه درگیری فیزیکی بین ونون و مجید اتفاق افتاد که آرش بیچاره هم بی نصیب نموند ، یه بارم اردوان درگیری لفظی باهاش داشت ، دو بار محبوبه از خونه باباش قهر کرد ، نارسیس کلاً قید خونه اشو زد و رفت پیش پدر و مادرش و زهرا خانم که مدام حرص و جوش می خورد . حاج رضا هم هنوز تأکید داشت که با شاهزاده با خوبی رفتار بشه بهتره و عمه سوری هم همچنان در برابر شاهزاده ملایم بود .
مجید با چشم کبود روبروی آینه نشسته بود و به خودش زل زده بود ، آرش روی تخت نشسته بود و به مجید نگاه می کرد ، بالاخره سکوت اتاق رو شکست و گفت :
آرش – مجید ! طی این مدت وقت نکردیم دنبال رمز بگردیم ، بیا الان بریم دنبالش
مجید همچنان ساکت بود
آرش – بریم بگردیم ؟ داری فکر می کنی ؟ نقشه می کشی ؟ خب یه چیزی بگو دیگه
مجید – خدا آدمو از اسب بندازه ... ولی از اصل نندازه
آرش – بالاخره زبون باز کردی ! حالا اینی که گفتی یعنی چی ؟
مجید برگشت سمت آرش و گفت :
مجید – آرش ! به نظرت این منم ؟ این مجیدی که می بینی ، منم ؟؟؟
آرش – خب ... اینی که من می بینم یه مجیده با یه بادمجون که پای چشمش کاشتن
مجید یه لحظه برزخی شد

 

[fatima Eqb]

مجید – درست حرف بزن ببینم ... آرش ! به نظرت منی که تا الان زمین و زمان ازم فراری بودن و کسی جرأت نداشت به من بگه بالای چشمت ابروست ، الان باید با این وضعیت بشینه جلوی تو ؟ اونم با این شکل و قیافه ؟
آرش زد زیر خنده و گفت :
آرش – پس بگو چرا دمغ نشستی ؟! نگو یکی پیدا شده که دست روت بلند کرده
مجید – نخیر ... صحبت سر این نیست ... صحبت سر اینه که یه نگاه به شرایط زندگیم بنداز ! خواهرم که قهر کرده ... شوهر آرومش مجبور شد داد و هوار راه بندازه ... تو چند بار کتک خوردی ، من کتک خوردم ، نارسیس رفته خونه باباش ... خونه امم که کلاً از دست دادم ، دیگه شرایط از این بدتر ؟!
آرش – منم برا همین گفتم بیا تا کسی نیست بگردیم ببینیم چی از کتابچه دستگیرمون می شه
مجید – خب پس چرا نشستی و منو نگاه می کنی ؟ برو کتابچه رو بیار
آرش – کتابچه کجاست ؟
مجید – خونه محبوب ایناس
آرش – بریم اونجا ؟
مجید – بریم اما قبلش باید از وضعیت امنیتی مطمئن بشیم . یه سرک بکش بین ونون اینجاست یا نه ؟
آرش و مجید با دقت خونه رو بررسی کردند و وقتی مطمئن شدند ونون خونه نیست کفشاشون رو برداشتند و آهسته و پا برهنه دویدند سمت خونه محبوبه . با شتاب در زدند
محبوبه – اومدم ... اومدم ...
محبوبه در رو باز کرد و مجید و آرش پریدند تو خونه و در رو بستند . محبوبه با تعجب نگاشون می کرد
محبوبه – خیره ان شاالله ... مأموریت سّری اومدین ؟
مجید – اومدیم کتابچه رو ازت قرض بگیریم
محبوبه – شما هم دنبال رمز می گردین ؟
آرش – آره ما هم دنبال رمز هستیم
محبوبه – زحمت نکشید ... دیشب من و اردوان تا نصف شب بیدار موندیم و کل کتابچه رو زیر و رو کردیم ولی چیزی پیدا نکردیم
آرش – کدومتون رمز رو پیدا کرد و به آینه داد ؟
مجید – خب معلومه ... نارسیس خانم گل و گلابم
محبوبه – بهتره اینبار هم ازنارسیس خانم گل و گلابتون کمک بگیرید
آرش – ولی نارسیس خانم که نیستند
مجید – خب می ریم دنبالش ، دلم براش یه ذره شده ... خدا بگم چکارت کنه ونون ، منو از زن و زندگی انداختی
محبوبه – بذار یه زنگ به نارسیس بزنم که بیاد
مجید – زحمت نکش نمیاد . گفته تا زمانیکه ونون اینجاس ، پاشو تو این خونه نمی ذاره
محبوبه – راستی چی شد که نارسیس رفت ؟
مجید – والا ونون بهش گفت خونه اش نیاز به یه کلفت داره و اونم بره تو خونه اش که کلفتش باشه . به نارسیس عزیزم برخورد و گذاشت رفت ... به من بیشتر برخورد ، به خانم خوشگلم گفت کلفت !
آرش – خدا رو شکر پریدخت اینجا نیست وگرنه قیامت به پا می کرد
مجید – اتفاقاً کاش پریدخت خانم اینجا بود ، اونوقت ونون می فهمید دنیا دست کیه
آرش – زن منو با خودت مقایسه نکن
مجید – هیچکس با من قابل مقایسه نیست ، اما زن تو اگه اینجا بود نشونش می داد یه من ماست چقدر کره داره و یه کاری می کرد که ونون بلیط بگیره و با اولین پرواز برگرده ایتالیا
آرش – جداً ؟؟
مجید – جون تو !
محبوبه کتابچه رو آورد و داد دست مجید :
محبوبه – بیا بگیر و اینقدرم با هم جر و بحث نکنید
مجید – خب ما می ریم پیش نارسیس ... اونجا کاری نداری ؟

 

[fatima Eqb]

محبوبه – نه سلام برسون
بازم دوتایی طی یه عملیات ضربتی تونستند از خونه خارج بشن و رفتند سمت خونه آقای ملاحی . زنگ آیفونو زدند و یه چند دقیقه بعد صدای نارسیس پیچید که با جیغ گفت : مجیــــــــــد !!!! و تق صدای باز شدن در ... مجید وارد حیاط شد و نارسیس با جیغ اومد سمتش ، مجید بهش گفت :
مجید – بدو برو یه چیزی سرت کن آرش همرامه
و اونم بدو رفت داخل و با شال برگشت
نارسیس – مجیـــــــــــد !!!!! مجید ... مجید ...
مجید – ناری جــــــون دلم برات تنگ شده بود
و دوتایی همدیگر رو بغـ*ـل کردند و ذوق می زدند
راوی – جلوی آرش خجالت بکشین ، زشته این کارا
مجید – آرش ؟! بیخیال عامو ، آرش جزو دسته آدما نیست
آرش – چشمم روشن !
مجید – چشم و دلت روشن ... بیا بریم داخل خونه
آقای ملاحی – خیلی خوش اومدین ، آقا آرش شما هم خوش اومدین ، اگه می دونستیم اومدین زودتر دعوتتون می کردیم .
آرش – خیلی ممنون ... هفته پیش اومدم اما یه سری کار پیش اومد که نتونستم بیام و عرض سلام کنم ... به هر حال ببخشید
آقای ملاحی – این حرفا چیه ؟ خانم یه دمنوش گیاهی ناب برا مجید و آرش خان بیار
خانم ملاحی اصولاً تخصصش دم کردن انواع دمنوشهای گیاهی بود . تو خونه آقای ملاحی چای به هیچ عنوان مصرف نمی شد و اردوان و نارسیس هم با همین روش بزرگ شده بودند و اونا هم چای نمی خوردند .
مجید – به به چه عطری ! چه طعمی ! این چیه حاج خانم ؟
خانم ملاحی – بهش میگن چای به لیمو ... برا آرامش اعصاب ، جوان ماندن پوست ، شادابی بدن ، باز شدن عروق بدن و هزار خاصیت دیگه است
آرش – واقعاً خوشمزه است . نیازی نیست که با چیزی هم شیرین بشه ، خودش خوش طعمه
مجید – چجوری درست میشه ؟
خانم ملاحی – برگ گیاه به لیمو رو از عطاری بخرید و اندازه یک قاشق غذاخوری بریزید تو فلاکس و آب جوش بریزید و وقتی دم کشید بخورید . درست کردنش کاری نداره ، مثل چای درست می شه اما خاصیت این کجا و خاصیت نه چندان زیاد چای کجا ؟!
نارسیس – مامان به مجید بیشتر بده چون اینروزها اعصابش خیلی بهم ریخته اس
آقای ملاحی – چرا ؟ راستی چی شده که نارسیس اومده خونه ما ؟ با هم بحثتون شده ؟
سه تاشون با هم سرفه زدند و نگاه به هم کردند
مجید – راستش یه مهمون برا ما اومده که خیلی بچه پررو تشریف داره . چشم و چهار درست و حسابی هم نداره ، به ناری گفتم یه مدت بیاد اینجا تا اون بره ... البته اگه خدا بخواد
خانم ملاحی – شما مگه خودتون خونه ندارین ؟ خب نارسیس از خونه نیاد بیرون
آرش – نمی شه حاج خانم ... مهمونشون تو خونه مجید اینا اقامت داره و اونارو بیرون کرده
خانم ملاحی – پناه بر خدا !! مهمان که نباید صاحبخونه رو از خونه اش بیرون کنه ؟!
مجید – دِ همینو بگو حاج خانم ، مهمون اینقدر پررو ؟؟؟ من بدبخت آواره خونه بابام شدم
نارسیس – دلم برا خونمون تنگ شده
مجید – منم همینطور ، یادش بخیر
آقای ملاحی – یه جوری حرف می زنید انگار برا همیشه خونه اتونو از دست دادین ، یه کم صبر کنید چند وقت دیگه می ره و شما هم برمی گردین خونه خودتون
یه مرتبه آرش و مجید و نارسیس ناخواسته با هم گفتند : نمی شه ما هنوز رمزو پیدا نکردیم
آقای ملاحی با تعجب گفت : رمز چی ؟
مجید – اِ ... چیزه ... یعنی ... یعنی ما هنوز نتونستیم رمزی که مهمونمون گفته ، پیدا کنیم
خانم ملاحی – مگه براتون معما طرح کرده ؟