کامل شده رمان آینه زمان : دختر گمشده تاریخ(قسمت اول)|FatimaEqbکاربر انجمن نگاه دانلود

[fatima Eqb]

محبوبه – بله ممنون . جناب اردوان ، میشه اینبار رحم کنید و این مجید ما رو آزادش کنید چون ما باید بانو نانارسین رو برسونیم خونه اش
اردوان – آری بانو ، به خاطر شما از گـ ـناه این مرد جوان می گذریم اما باید قول دهند که دیگر تکرار نشود
آرش – شما آزادش کنید خودم تعهد کتبی می گیرم که دیگه حرف بد نزنه
مجید – مگه حالا چکار کردم که همه اتون ریختین رو سر من ؟! فقط یه نور چراغ قوه انداختم تو صورت اون نگهبون زشت
محبوبه – مجید ! ... در هر صورت از لطف شما ممنونم جناب اردوان
اردوان – بانو ، اگر می توانید قدری بیشتر در کنار ما بمانید
محبوبه – جناب اردوان ! ما وقت زیادی نداریم و باید سریع برگردیم به خونه ، نمی تونیم بیشتر از این بمونیم
اردوان – من از شما هیچ درخواستی ندارم فقط قدری بیشتر بمانید
مجید دست محبوبه را گرفت و یه گوشه برد و خیلی آروم بهش گفت :
مجید – محبوب ، این پسره اردوان ؛ غلط نکنم از تو خوشش اومده
محبوبه – چی ؟! از من خوشش اومده ؟ مگه میشه ؟
مجید – راست میگی مگه میشه ؟ چون تو ، تو ایران فعلی هنوز نتونستی نظر پسری رو جلب کنی حالا چی شده که تو ایران باستان داری جلب توجه می کنی ؟!
محبوبه – خفه شو مجید ، صد بار بهت گفتم از این حرفها به من نزن
مجید – عامو شوخی کردم خواستم تا فهمیدی که خواستگارته ، شوکه نشی و یه وقت لال بشی
محبوبه – مجید به خدا می زنم ناقصت میکنم ها !
مجید – خیلی خب ، خیلی خب
آرش – مجید ، محبوبه ! چرا رفتین اونجا ؟ بیایید می خواهیم بریم
مجید – چه زود ، من هنوز طاق کسری رو ندیدم !
اردوان – اگر بخواهید می توانم دستور دهم تمام طاق کسرا را به شما نشان بدهند
مجید – جان اردوان راست میگی ؟! اگه اینکار رو کنی که منم برای جبرانش محبوبه رو میدم به خودت ، داماد گلم
اردوان – جدی می گویید ؟!
مجید – بله قربانت گردم
محبوبه – مجید ! میزنم هلاکِت می کنم
آرش – بسه بچه ها دعوا نکنید . بیایید بریم بیرون
نانا – آرش بیا بریم دیگه
مجید – جناب اردوان اگه دیگه کاری با ما ندارین ما بریم این بچه هم دیگه خسته شده
اردوان دستور داد یکی از سربازان قصر ، بچه ها را همراهی کند . همه از اردوان خداحافظی کردند اما قرار شد یکشب را مهمان اردوان باشند
مجید – وای ، بچه ها چه قصر باشکوهی ! خدا لعنتشون کنه که نذاشتن من و نانای بدبخت درست و حسابی تو قصر بگردیم . یهو عین اجل معلق ریختن رو سرمون و دستگیرمون کردن
آرش – می خواهی باور کنم که با آرامش کامل داشتی تو قصر قدم می زدی ؟!
مجید – خب فقط چند تا گل چیدم ، کار دیگه ای نکردم
آرش- مطمئنی فقط گل چیدی ؟! چون تا اونجایی که تو رو می شناسم فقط به چیدن گل اکتفا نمی کنی معولاً از درخت هم بالا میری
مجید – آها ! بیا اینم شاهد ، به قول معروف ؛ بُز حاضر و دزدم حاضر . از نانا بپرس ، بگو من چکار کردم نانا جون
نانا – مجید داشت گل میچید . بعد رفت تو جوی آب و بقیه راه را تو جوب راه میرفت و آب رو گل آلود می کرد که یه مرتبه سربازا رسیدن

 

[fatima Eqb]

آرش – حالا دیدی اون بنده خداها تقصیری تو دستگیری شماها نداشتن ! یه کاری کردی که گرفتنت ، مگه نه محبوبه ؟! محبوبه حواست کجاست ؟
محبوبه – ها !؟ چی ؟ ببخشید تو فکر بودم متوجه حرفت نشدم
مجید – امروز اینو بیخیال شین چون حواس پرتی گرفته
آرش – چرا ؟
مجید – بعد از سالها براش خواستگار پیدا شده
محبوبه – مجید خجالت بکش ، برگشتیم به بابا میگم چقدر اذیت کردی . بابا هم می فهمه چجوری تنبیهت کنه
مجید – محبوبه اگه بگی این آرش رو می زنم
آرش – حالا چرا من ؟! دیوانه ای ، بخدا . راستی گفتی خواستگار ، حالا کی هست ؟
محبوبه – هیچکس
مجید – چرا هست ... اردوان
آرش – اردوان ؟! مگه میشه ؟ کی وقت کرد خواستگاری کنه ؟!!!
مجید – هنوز بابا و ننه اشو رسمی نفرستاده ، فعلاً بهش شماره داده که بهش زنگ بزنه
محبوبه – خفه بشی مجید !
آرش – ولی خیلی جالب میشه ، فکر کن ! خاله زهرا دامادش هزاران سال از دخترش بزرگتره
محبوبه – کاری نکنین دوتاتونو بکشم
مجید – راست میگه آرش ، این الان زن فرمانده گارد سلطنتی قصر خسرو انوشیروانه ، راحت میتونه یه بلایی سرمون بیاره
محبوبه – اصلاً دیگه با شماها حرف نمیزنم . بانوی من بیایید با هم بریم
محبوبه دست نانا رو گرفت و از کنار مجید و آرش دور شدند . بعد از دیدن قصر ، سراغ شاه را از سرباز گرفتن ، سرباز تعریف کرد که ، شاه کمی مریض احوال شده و حاضر نیست کسی رو ببینه . مثل اینکه خواب بدی دیده بود و بخاطر خوابش خیلی ناراحت و پریشان شده بود
مجید – سرباز گلم ، من می دونم شاه چی خواب دیده
سرباز – واقعاً می دانید ؟
مجید – آره ، تازه می تونم خیلی راحت تعبیرش کنم
سرباز – جالب است . خیلی زود باز می گردم ، همینجا بمانید
سرباز بچه را همانجا رها کرد و با شتاب رفت .
محبوبه – این کجا رفت ؟
آرش – نمی دونم
نانا – حتماً می خواد دوباره ما زندونمون کنه
مجید – نه بابا ، حتماً رفته به یکی خبر بده که من همه چیز رو می دونم
آرش – منظور ؟
مجید – منظورم اینه که رفته به یکی بگه من تعبیر خواب بلدم
محبوبه – از کجا مطمئنی ؟ تو که چیزی حالیت نیست
مجید – جون تو ؟! من الان تو این دوره یه آدم همه چیز دون هستم . یعنی خیلی راحت می تونم تمام وقایع را به شاه بگم
آرش – صبر کن ببینم ، تو تاریخ ساسانیان چند گرفتی ؟
مجید – فکر کنم 14 گرفتم
آرش – جون دلت ، 10 گرفتی آقا
مجید – اصلاً به تو چه ؟!
محبوبه – مجید تو درس چهار واحدی رو 10 گرفتی ؟؟؟!! می دونی چقدر تو معدلت تاثیر منفی داره ؟ شاید به خاطر همین مشروط شدی ؟!
مجید – حالا این آرش خرخون 75/19 گرفتن چقدر وقایع این زمان حالیشه ؟ تا الان من دارم اطلاعات رو می کنم ، این آقا زرنگه فقط نشسته و نگاه کرده و هر جا که لازم دید فقط تایید کرد

 

[fatima Eqb]

آرش – منظور ؟
مجید – منظورم اینه که من برا نمره درس نمی خونم آقا . فقط برا یادگیری درس میخونم اما تو فقط برا نمره های بالا درس می خونی ، مطمئنم هیچی یادت نمیمونه
محبوبه – بسه بچه ها ، شما هم همینکه یه وقت پیدا می کنید دعواتون میشه
آرش – خب ببین چی میگه !
مجید – راست میگم دیگه . فکر میکنه عالم دهر شده
محبوبه – هر چی هستین الان فقط دو تا بچه کوچولو هستین که سر یه چیز الکی دارین دعوا می کنین
نانا – مجید دعوا نکن
مجید – ای الهی قربون اون مجید گفتنت بشم من . باشه گلم دیگه دعوا نمی کنم
نانا – آفرین سوسک توله
مجید – دِ نَ دِ ، نشد نانا خانم ، قرار نبود حرفای بی تربیتی به من بزنی
نانا – مگه این حرف بده ؟
مجید – نمیدونم از بعضیها که با تربیتن بپرس
کل کل بچه ها هنوز ادامه داشت ، ناگهان چند تا سرباز با یکی از وزیران قصر به سمتشان آمدند . هر چهار نفرشون ترسیدند ، وزیر جلوتر آمد و گفت :
وزیر – کدام یک از شما تعبیر خواب بلد هستید ؟
محبوبه – والا چی بگم ؟
مجید – حضرت عالی کی باشند ؟
وزیر – من وزیر بزرگمهر هستم
آرش – بزرگمهر ؟! مجید این همون وزیره است که ...
محبوبه – ساکت آرش ! فعلاً چیزی نگو
مجید – بابا این جناب بزرگمهر از خودمونه . وزیر کاردان خسرو انوشیروان بود دیگه
بزرگمهر – از شما سپاسگذارم
آرش – الان چی شده که اومدین دنبال ما ؟
بزرگمهر – برای تعبیر خواب
مجید – من تعبیر خواب بلدم ، حاضرم ، حالا باید کجا برم ؟
بزرگمهر – همه شما با ما بیایید
بچه ها به همراه وزیر و سربازان به طرف قصر خسرو انوشیروان رفتند . داخل قصر خیلی باشکوهتر از تخت جمشید بود . خسرو انوشیروان ، در سالن اصلی قصر بر روی تخت نشسته بود . از بالای سرش تاج طلای بزرگی آویزون بود و روی سرش قرار داشت . (در زمان شاهان ساسانی ، تاج شاهی بزرگ و سنگین بود و بطور عادی نمی توانستند روی سر بگذارند و تاج را با زنجیر طلا از سقف درست بالای سر شاه آویزان می کردند ، سنگین ترین تاج مربوط به خسرو پرویز بود که 9 کیلو طلای خالص وزنش بود ) *
مجید – اوووو ، بچه ها ، اینجارو ! چه تاج بزرگ و فوق العاده ای
محبوبه – آره ، فوق العاده زیباست . کاش تو یکی از حفاریها می تونستیم یه تاج به این بزرگی پیدا کنیم
نانا – تاج پدر من اینقدر بزرگ نبود . راحت رو سرش می ذاشت
آرش – تاج رو ول کنین . شما الان جلوی خسرو انوشیروان ایستادین . بزرگ شاه ساسانی
شاه متوجه این حرف آرش شد و با غرور گفت :
شاه – جلال و عظمت ما ، شما را شگفت زده کرده است ؟
مجید – شگفت زده که چه عرض کنم ، دیوونه امون کرده
آرش – من برا شخصیت شما احترام زیادی قائلم سرورم ، شما شاه عادل سلسله ساسانیان هستین
با تعریفی که بچه ها از شاه کردند ، خسروانوشیروان دستی به ریشش کشید و ته دلش خوشحال شد . محبوبه از شاه پرسید :
محبوبه – شاهنشاه با ما چه امری دارند ؟

 

[fatima Eqb]

شاه – از یکی از سربازانمان شنیدیم شما تعبیر خواب می دانید . آیا درست است ؟
مجید – بله عالیجناب ، تعبیر خواب که چه عرض کنم ، پیشگویی هم می کنیم
شاه – واقعاً شما پیشگویی نیز می دانید ؟! آیا می توانید آینده سلطنت ما را بگویید ؟
مجید – اگه قول بدی شاه خوبی باشی و ساکت گوش بدی همه چیز رو میگم
شاه – بسیار خب . هر چه می دانید بگویید
مجید یه سرفه کوتاه زد و یه نگاه به آرش و محبوبه کرد . اون دوتا با نگرانی نگاهش می کردند چون خسرو انوشیروان گرچه به شاه عادل معروف بود اما در بعضی مواقع اگر چیزی به نفعش نبود بشدت عصبانی میشد و مجازات سختی در نظر می گرفت . برای همین محبوبه و آرش نگران مجید بودند چون ممکن بود جون مجید به خطر بیفتد .
مجید – خب ، قربانت گردم میشه بپرسم شما چه خوابی دیدین ؟
شاه – خواب دیدم چند شتر لاغر به چند شتر بزرگ ایرانی حمله کردند و آنها را از پای درآوردند . خواب وحشت آوری بود با پریشان حالی از خواب برخواستم . حال بگو تعبیر این خواب چیست ؟
مجید – جالبه ، کی این خواب را دیدین ؟
شاه – دو شب پیش این خواب را دیدم
مجید – خب حالا میریم سر تعبیر خواب . عرض به حضور مبارکتون ، بزودی آتش هزار ساله معبد خاموش می شود و قسمت زیادی از طاق کسرا خراب میشه یعنی ستونهای کاخ می ریزه و باعث خرابی میشه
شاه کمی نگران شد و گفت :
شاه – مگر چنین چیزی ممکن است ؟ قصر ما توسط ماهرترین معماران ساخته شده است امکان ندارد فرو بریزد
بزرگمهر – جناب شاهنشاه ، آتش ! می گوید آتش مقدس خاموش می شود . امکان ندارد چنین اتفاقی بیفتد
شاه – هم اکنون پیکی را به معبد بفرستید تا از وجود آتش مقدس مطلع شویم
بزرگمهر – اطاعت عالیجناب
مجید – به خودتون زحمت ندین . امشب همه این اتفاقها می افته . در برابر سرنوشت باید تسلیم خداوند باشیم
شاه – آیا این نشانه واژگونی سلطنت ماست ؟
مجید – قربانت گردم ، اینها نشونه تولد پیامبر عزیز ماست
شاه – تولد پیامبر شما ؟ او کیست ؟
مجید – او بزرگ مرد عالم هستی است که با تولدش تمام آثار شرک و کفر را از بین می برد . همان روزی که ایران دچار تغییرات میشه در یه کشور دیگه بنام عربستان در شهر مکه هم مجسمه های کفر و شرک هم نابود میشن ، خیالتون راحت ، فقط شما نیستی نابود میشی ، عربها هم نابود میشن
شاه برافروخته از تخت بلند شد و با غضب به سمت مجید رفت . محبوبه و آرش و نانا خیلی ترسیدن اما مجید خیلی خونسرد و با خیال راحت وسط سالن ایستاده بود و به هیچ چیز دیگه ای هم فکر نمی کرد
شاه – منظور تو از نابودی ما چیست ؟
مجید – نترسین قربانت گردم ، حرص و جوش براتون خوب نیست خصوصاً تو این سن و سال ممکنه سکته کنید ، حیفه بخدا ، چون بین شاهان ساسانی فقط شما عدالت حالیتونه ، بقیه که هیچ مالی نبودن
محبوبه با نگرانی وسط حرف مجید پرید و گفت :
محبوبه – عالیجناب بذارین من بهتر براتون توضیح بدم
شاه – بسیار خب ، شما بگویید حقیقت چیست ؟
محبوبه – با اجازه ، سلطنت شما به این زودیها نابود نمیشه ، در زمان خسرو پرویز ، پسر بزرگ هرمز چهارم ، سلطنت ساسانی دچار تغییرات و بعد هم نابودی این خاندان میشه . در زمان شما تنها اتفاق بزرگ بدنیا آمدن آخرین پیغمبر خداست و ریخته شدن قسمت بزرگی از طاق کسرا
شاه – پس خیالمان راحت باشد ، هیچ خطری سلطنت ما را تهدید نمی کند ؟

 

[fatima Eqb]

محبوبه – شما را هیچ خطری تهدید نمی کند اما مواظب باشید چون بزودی قسمت اعظم کاخ فرو می ریزد
شاه – نگران نباشید ، معماران ما ماهرترین هستند و این کاخ بسیار محکم است و هیچکس و هیچ چیز نمی تواند او را نابود کند
مجید – حالا می بینی خدا از همه قویتره
شاه – من به قدرت خداوند بزرگ اعتقاد کامل دارم اما ما نیز قدرتمند هستیم و ...
هنوز حرف شاه تمام نشده بود که ناگهان زلزله شد و همه جا بلرزه افتاد . شاه از ترس دوان دوان به طرف تخت رفت و سعی داشت در پشت تخت پنهان شود ، تمام افراد حاضر در سالن به هر طرف می دویدند و دنبال راه فرار بودند . بچه ها هم دستهای همدیگر را گرفته بودند و دنبال راه فرار بودند . صدای وحشتناک فرو ریختن چیزی شنیده شد محبوبه بلند خدا رو صدا میزد و مجید و آرش هر کدام بلند بلند صلوات می فرستادند . نانا از ترس فقط نگاه می کرد و چیزی نمی گفت . خلاصه بعد از گذشت لحظات سخت ، زلزله تمام شد ، سکوت سنگینی همه جا رو گرفته بود . کسی چیزی نمی گفت ، شاه آرام و با احتیاط از پشت تخت بیرون اومد ، وزیر بزرگمهر به کنار شاه آمد ، بچه ها یواش یواش از پشت یکی از ستونها بیرون آمدند و نزدیک شاه ایستادند .
شاه اولین کسی بود که حرف زد :
شاه – لحظات دشواری بود . جناب وزیر بروید و ببینید صدای فروریختن چه چیزی بود ؟
مجید – جناب وزیر خودتونو خسته نکنید . قسمت اصلی و مرکزی کاخ ریخت ، چیز دیگه ای نبود
شاه – امکان ندارد
مجید – دارد قربانت گردم
آرش – جناب شاهنشاه . این همان زمانی بود که ما به شما گفتیم . یکی را بفرستید تا از آتش مقدس خبر بیاره
بزرگمهر – این کار را کرده ایم هنوز کسی خبری نیاورده
محبوبه – از کرمانشاه تا فیروز آباد خیلی راه هست چجوری اینقدر زود خبر میارن؟
بزرگمهر – ما چاپارهای چابکی داریم که در هر مسیر مکانی بنام چاپارخانه وجود دارد و آنها اسبهای خود را تعویض می کنند و بدون استراحت دوباره به مسیر خود ادامه میدهند . همیشه خبرها را اینگونه سریع بدست ما می رسانند
مجید – پس میشینیم و منتظر می مانیم
آرش – این چاپارخانه ها از دوران شاهنشاه داریوش کبیر بوجود آمدند
همه در سالن منتظر خبر نشسته بودند ، چند ساعت گذشت ، که ناگهان شخصی وارد شد و با نگرانی به شاه اعلام کرد که قسمت اصلی و مرکزی طاق کسرا با وجود اینکه از همه جا مستحکمتر بوده ، کاملاً ریخته و نابود شده اما کسی آسیبی ندیده . آرش با هیجان گفت :
آرش – بچه ها اینا همون نشانه ها هستند
محبوبه – آره ، فقط خدا کنه خبر آتش مقدس هم زودتر بیاد
مجید – من که از اولش می دونستم این همون خبره برا همین اصلاً نترسیدم
آرش – من بودم که با ترس بلند بلند صلوات می فرستادم ؟!
مجید – مگه برا پیامبرمون صلوات بفرستیم بده ؟! در ثانی ، من برا تولدشون صلوات فرستادم نه از ترس
آرش – آره ! تو گفتی و منم باور کردم !!
نانا – بچه ها یکی بگه اینجا چه خبره ؟ پس ما کی میریم خونه ما ؟!
مجید – ای وای بچه ها ، ما به کل نانا رو فراموش کردیم . ببخشید گلم ، بذار این خبر برسه بعد همه دسته جمعی میریم خونه شما به صرف شام
نانا – باشه . ما شام گوسفند بریان می خوریم
مجید – همشونو می خورین ؟! بابا بنازم به این شکم !
آرش – مجید ! خدا خفه ات کنه ، از دست تو آدم دلش می خواد داد بزنه
مجید – هیس ! پسرها فریاد نمی زنند
محبوبه – بسه ، جلوی شاه زشته

 

[fatima Eqb]

مجید – میگم ، به نظرتون خشایارشاه بهتر از این نبود ؟ اون خیلی مهربون بود و همش با لبخند منو نگاه می کرد ، ولی این یکی تا چشمش به می افته ، چشم غره میره
بعد از گذشت چند ساعت یکنفر هراسان در را باز کرد و دوان دوان وارد سالن شد . شاه و وزیر و افراد حاضر در کاخ با نگرانی به او چشم دوختند. پیک نفس زنان به شاه گفت :
پیک – شاهنشاه به سلامت باد ، آتش ... آتش مقدس ...
شاه – بگو چه شده است ؟
پیک – آتش مقدس خاموش شده است ... هم اکنون پیکی از معبد آناهیتا برایمان پیغام فرستاد و این خبر را رساند
شاه – چه گفتی ؟ آتش مقدس خاموش شده است ؟! چگونه ؟ این امکان ندارد ، آتش هزارساله به یکباره خاموش شود
مجید – امکان دارد قربانت گردم . امکان دارد ، اینها به یمن تولد پیامبر بزرگوار ماست . خدایا شکرت این لحظه را دیدم
محبوبه و آرش هم با خوشحالی خدا رو شکر گفتند که یکی از شاهدان این رویداد مهم بودند . نانا مردد از بچه ها پرسید :
نانا – من چی بگم ؟ من که مثل شما مسلمون نیستم
مجید – به ما که مسلمونیم تبریک بگو
محبوبه – مجید ! ... نانا جان همین که شاهد این اتفاق بزرگ بودین کافیه
شاه ابراز شادی بچه ها رو که دید با خشم گفت :
شاه – شما برای چه اینقدر خوشحال هستید ؟ شاید می خواهید حکومت ما را تصاحب کنید . نگهبان ! سریع بیایید و اینها را به زندان بیندازید
مجید – اِ قربانت گردم ما که کاری نکردیم !
بزرگمهر – سریع آنها را به زندان ببرید
مجید – حیف اون همه تعریفی که تو کتابای تاریخی از شما کردن . برگردم بهشون میگم چقدر وزیر بدی هستی
آرش – جناب شاه ، بخدا ما قصدی نداریم ، تمام این وقایع رو تو کتابای تاریخیمون خوندیم
محبوبه – آره جناب شاه ، آرش راست میگه ما همه این چیزا رو تو کتابامون خوندیم
شاه – معطل نکنید آنها را به زندان بیندازی
چند تا سرباز آمدند و دستهای بچه ها را بستند و آنها را به طرف زندان بردند . سربازها دستهای بچه ها را بستند و به طرف زندان راه افتادند . در بین راه مجید غرولند کنان گفت:
مجید – به جون خودم وقتی برگشتیم میرم یه کتاب فقط در وصف بدیهای این انوشیروان ناعادل می نویسم حالا می بینید
محبوبه – هزار بار بهت گفتم وقتی داری از سرنوشتشون حرف می زنی بفهم چی میگی . گوش که نمیدی !
مجید – خب چکار کنم اینا ظرفیت ندارن . همه که مثل خشایارشاه نیستن ، الهی قربونش برم چقدر دلم براش تنگ شده
آرش – خب معلومه که هیچکدوم از شاهان سلسله های بعدی مثل چند تا شاه اول هخامنشی نبودن
نانا – ما رو کجا می برن مجید ؟
مجید – می برن آب خنک بدن بخوریم
نانا – من که هنوز تشنه نشدم ، آب نمی خوام ، می خوام برم خونمون
مجید – همه این آتیشا از گور مهرداد و اون my friend سن بالاشه ، اگه اون روز بهم آدرس اون عتیقه فروشی لعنتی رو نداده بود الان ما هم اینجا نبودیم
آرش – ها ! چی شد ؟ حالا دیگه my friend مهرداد برات عزیز نیست ؟؟؟ تو که خیلی سنگشو به سـ*ـینه می زدی آقا
مجید – برگردم می فهمم باهاشون چکار کنم ، اصلاً اونا ما رو انداختن تو این هچل
محبوبه – نخیر آقا ، اون بنده های خدا تقصیری ندارن ، مقصر جنابعالی هستی که هر بار خواستیم بریم به دوران نانا ، جنابعالی یه دستور دیگه دادی . حالا باید تقاصشو پس بدی

 

[fatima Eqb]

مجید – میگم محبوب ، بیا از تو زندون برگردیم . آینه که همراهته ؟!
آرش – محبوبه ، اینبار اگه خواستیم برگردیم منم اسم یه دوره ای رو میارم بلکه آینه دستور مجید رو اجرا نکنه آخه این جز جگر گرفته که آدم نمیشه
مجید – آرش خیلی پررو شدی ها ، هیچی نمیگم لوس شدی
سرباز – خاموش باشید . رسیدیم ، این دو بانو با به زندان بانوان ببرید و این دو مرد جوان در همین زندان باشند
یک مرتبه بچه ها دچار اضطراب شدند و با نگرانی هر کدام جداگانه اعتراض کردند
آرش – نــــــــــــه ، نه نه ، ما باید با هم باشیم
مجید – خدا مرگت بده اگه ما رو از هم جدا کنی ، نفرینت می کنم
محبوبه – وای بدبخت شدیم بچه ها ، اگه ما رو از هم جدا کنن چجوری برگردیم ؟!
نانا – من می خوام پیش مجید باشم ، جایی دیگه نمیرم
سرباز – خاموش ! سریع بانوان را به زندان بانوان ببرید
بچه ها خیلی تلاش کردند اما فایده نداشت ، سربازها ، پسرها را به زندانی دیگر و دخترها را به جایی دیگر بردند . راهشون از هم جدا شد ، محبوبه حسابی نگران شده بود و نمیدونست باید چکار کنه ، مجید و آرش را با تقلای زیاد و در حالیکه داد و بیداد میکردند بردند . محبوبه در حالیکه صداش می لرزید و اشک از چشماش سرازیر شده بود رو کرد به سرباز و گفت :
محبوبه – تو رو خدا بگین ما رو از هم جدا نکنن ، تو رو خدا . ما فقط اومده بودیم که بانو نانارسین رو برگردونیم خونه اش ، قصد دیگه ای از سفرمون نداشتیم . تو رو خدا رحم کنید ، ما رو جدا نکنید
بعد با صدای بلند زد زیر گریه ، نانا هم همراه محبوبه گریه می کرد . به زندان بانوان رسیدند ، هر دوتاشونو انداختند تو یکی از سلولها و رفتند . در آن سلولی که دخترا بودن ، چند زن دیگر هر حضور داشتند و هر کدام یک گوشه نشسته بودند و به آنها نگاه میکردند . یکی از زنها بلند شد و بطرف محبوبه و نانا آمد و گفت :
زن – بلند شوید و گریه نکنید ، اینجا کسی صدای شما را نمی شنود
محبوبه – ممنون خانم ، بخدا ما کاری نکردیم ، الکی آوردنمون اینجا
زن – همه ما را بی جهت به اینجا آورده اند . هیچ یک از ما گناهی نداریم ، ما حتی محاکمه هم نشدیم اما مدتهاست که اینجا زندانی هستیم
یکی دیگر از زنهای زندانی هم به طرفشون آمد و در حالیکه جایی برای نشستن تمیز می کرد پرسید :
زن دوم – شما کی هستید و برای چه اینجا آورده اند ؟
محبوبه – من محبوبه هستم و این خانم هم بانو نانارسین هستند . قصه ما طولانیه . شاید اگه براتون تعریف کنم اصلاً باورتون نشه
زن – اینجا راحت باشید ، ما به حرفهای شما گوش می دهیم . نام من آرشیدا می باشد من را به این جهت به اینجا آورده اند که از یک عیسوی خواندن و نوشتن آموخته ام ، این بانو که می بینید نامش آرام دخت است او را به این جهت آورده اند که در برابر سربازان مالیاتی حکومت ایستادگی کرد . آن بانو که می بینید آرام آنجا نشسته بانو پریدخت از بانوان دربار بوده. خیلی آرام است و با کسی زیاد صحبت نمی کند
محبوبه – اونو به چه جرمی اینجا آوردن ؟
آرام دخت – هنوز کسی نمی داند . وقتی که ما را آوردند او نیز اینجا بود
آرشیدا – تاکنون با کسی در مورد خویش صحبت نکرده است
محبوبه – شما تا کی باید در زندان باشید ؟
آرشیدا – مشخص نیست . فقط منتظر روزی هستیم که شاهنشاه در جایگاه عدالت حاضر شوند ، آنوقت ما نیز محاکمه خواهیم شد . اما الان ماههاست که اینجا هستیم و کسی هم نمی تواند به ملاقات ما بیاید . من از خانواده خویش بی اطلاع هستم
محبوبه – شاه کی میره تو جایگاه عدالت ؟
آرام دخت – مشخص نیست ، ولی اگر به جایگاه برود ، حکم من سختتر خواهد شد
محبوبه – چرا ؟
آرام دخت – روزی که سربازان مالیاتی حکومت آمدند ، تنها دارایی ما که یک گاو و یک کیسه گندم بود را به عنوان مالیات برداشتند اما من جلویشان را گرفتم و التماسشان کردم که با خود نبرند چون فرزندم کوچک بود و شوهرم نیز بخاطر آسیبی که در کوه دیده بود خانه نشین شده بود ، بجز آنها دیگر چیزی در خانه نداشتیم تا شکم خود را سیر کنیم . جلویشان ایستادم و از حق خود دفاع کردم اما آنها مرا دستگیر کرده و به زندان آوردند
محبوبه – من درباره زنجیر عدالت خسرو انوشیروان کتابهای زیادی خوندم . چرا نرفتید زنجیر رو بصدا در بیارید تا شاه به مشکلتون رسیدگی کنه ؟
در همین موقع پریدخت که یه گوشه تنها و ساکت نشسته بود و حرفی نمیزد از جا بلند شد و آه بلندی کشید و در جواب محبوبه گفت :
پریدخت - کدام عدالت وقتی که عادلی در کار نباشد ؟!
آرام دخت – بانوی من ، شما بالاخره سخن گفتید . تاکنون می اندیشیدم که شما سخن گفتن را نیاموختید
پریدخت – شما هیچ چیز درباره من نمی دانید چون هیچگاه نخواستم چیزی از بخت سیاه خود بگویم . ولی شما ای بانوی جوان ، از کجا آمده اید که اینگونه غریب سخن می گویید و عجیب لباس پوشیده اید ؟
آرشیدا – آری بانو ، شما از کجا آمده اید و چرا مانند ما سخن نمی گویید و لباسهایتان عجیب است ؟
محبوبه – خب چجوری بگم ؟! قضیه اش مفصله
نانا – من و محبوبه از ایران امروز اومدیم که منو برگردونن خونه خودم . من نانارسین دختر شاه اونتاش هستم و اهل عیلامم

 

[fatima Eqb]

پریدخت – شاه عیلام اونتاش ؟! دولت عیلام قرنهاست که نابود شده است . اما این ایران امروز که می گویید دیگر کجاست ؟
محبوبه – گفتم که قضیه ما مفصله
آرام دخت – بانو ، عذر تقصیر دارم ، من همیشه دختر کنجکاوی بودم الان هم بی صبرانه منتظرم تا شما درباره خود بگویید و اینکه ایران امروز چگونه سرزمینی است و کجاست ؟
محبوبه مجبور شد تمام ماجرا را برای آنها تعریف کنه . خانمهای زندانی با تعجب و شگفتی به حرفهای محبوبه گوش میدادند . حتی پریدخت هم کنارشون نشسته بود و با شگفتی به حرفهای محبوبه گوش می داد . حرفهای محبوبه که تمام شد آرشیدا پرسید :
آرشیدا – بانو ، منظور شما این است که از آینده آمده اید ؟ جای بسی شگفتی است
آرام دخت – آری ، اما چگونه می خواهید باز گردید ؟ شما الان در زندان اسیر شده اید
محبوبه – باید راهی پیدا کنم تا بتونم برم پیش برادر و پسر خاله ام
پریدخت – محبوبه ، شما فقط یک راه در پیش دارید . اگر بتوانید به شخصی دست پیدا کنید راحت می توانید از زندان رها شوید و به کشور خود باز گردید
محبوبه – چه راهی بانو پریدخت ؟
پریدخت – جناب اردوان می توانند به شما کمک کنند . اگر بتوانید به وی دسترسی پیدا کنید
نانا – اردوان ؟! ما اونو می شناسیم . محبوبه همون اردوان که ازت خوشش اومد
محبوبه – هیس بانوی من ، چیزی نگو زشته
آرام دخت با شیطنت به محبوبه نگاه کرد و گفت : بانو ، جناب اردوان از شما خوششان آمده است ؟ چیزی به ما نگفتید
محبوبه – نه چیز خاصی نیست . فقط چجوری میتونم اردوان رو پیدا کنم ؟
پریدخت – جناب اردوان جوان با ذکاوتی است ، اگر به خاطر ایشان نبود من خیلی قبل اعدام شده بودم
آرشیدا – بانو پریدخت ، هیچگاه نگفتید چرا شما را به زندان آورده اند ؟
پریدخت – مرا به جرم خــ ـیانـت زندانی کرده اند
محبوبه – خــ ـیانـت ؟! به کی ؟
پریدخت – علیه ... شاه
همه با تعجب جمع شدند به دور پریدخت و چون کنجکاو شده بودند که پریدخت چه خیانتی کرده .
محبوبه – علیه شاه ؟ چجوری تونستی خــ ـیانـت کنی ؟
پریدخت با دلخوری به محبوبه نگاه کرد و گفت : من هرگز چنین جرمی نکرده ام . من هرگز به شاه و مملکتم خــ ـیانـت نخواهم کرد
آرامدخت – پس چگونه است که شما را به چنین جرمی محکوم کرده اند ؟
آرشیدا – آری بانو . چگونه ؟
پریدخت – سرگذشت من بسیار طولانی است و نمی شود تمام آن را کامل تعریف کرد اما این را بدانید که در پس درهای بسته کاخ ، اهریمن هایی هستند که انسانهای بی گـ ـناه را به گـ ـناه نکرده محکوم می کنند . گـ ـناه من نیز عشق بود و بس
نانا – تو عاشق شده بودی ؟
پریدخت – آری ای بانوی زیبا
نانا – عاشق کی شده بودی ؟
پریدخت – شاهزاده هرمز
محبوبه – هرمز چهارم ؟
پریدخت – آری . وی را اولین بار در شکارگاه سلطنتی دیدم ، زمانی که بر اثر دنبال کردن آهویی ، خسته و تشنه به زیر درختی نشسته بود و استراحت می کرد . من نیز آنجا بودم و برای ایشان کمی آب بردم ، همانجا بود که اولین بار عشق را تجربه کردم
محبوبه – بانو پریدخت ، شما عاشق شاهنشاه بعدی ایران شدین ، طبیعیه که اگر باب دل بزرگان دربار نباشید به جرمهای مختلف زندانیتون می کنند
نانا – آره ، مجید میگه کبوتر با کبوتر ، باز با باز ، کند همجنس با همجنس پرواز

 

[fatima Eqb]

محبوبه – آفرین مجید ! بالاخره نمردیم و دیدیم بجز شرارت یه چیز مثبت هم یادت داده
نانا – اینو دوتایی از تو اَنترنت خوندیم
محبوبه – نانا جان انترنت نه ، اینترنت . این درسته
نانا – ولی مجید بهم گفت بگم انترنت !
محبوبه – ای خدا بگم این مجید رو چکار کنه ، نانا جان این مجید ما بیش از حد بی ادبه ، شما درستشو یاد بگیر باشه عزیزم ؟!
نانا – باشه
آرامدخت – بانو پریدخت ، شاهزاده هرمز از عشق شما با خبر بود ؟
پریدخت – آری ، میدانست ، اما نمی دانم چرا هیچوقت در صدد برنیامد مرا نجات دهد ؟
محبوبه – خب معلومه ، عشق قدرت باعث شد شما رو نجات نده ، اگر شما رو نجات میداد باید از سلطنت صرف نظر می کرد . برای همینه که اینکار رو نکرد .
پریدخت – به هر حال عمر من در مسیر عشق به پایان می رسد و من نیز راضی هستم که عاشق بمیرم
آرشیدا – بانوی من ، ناامید نباشید . خداوند بزرگ شما را نجات می دهد . هیچ بی گناهی بی جهت نمی میرد
آرامدخت – آری بانو ، غصه را کنار بگذارید و به فردایی بیندیشید که رها هستید
پریدخت – شما از بی عدالتیهای دربار چه می دانید ؟ چه می دانید که چه در سر این ظالمان می باشد ؟
محبوبه – خسرو انوشیروان که شاه عادلی است ، چرا به شاه نمیگی ؟
پریدخت – شاه عادل ؟ این انوشیروان عادلی که شما به عدالت می شناسید ، من او را به بی عدالتی ، در پس پرده های پنهان می شناسم . شاه فقط ظاهر خود را حفظ کرده است وگرنه او نیز رهرو شاهان ظالم پیشین می باشد
آرامدخت – آری ، شاه از عدالت فقط نامش را با خود دارد
آرشیدا – ما از طبقات کشاورز جامعه هستیم ، نظام طبقاتی که در جامعه حاکم است اجازه نمیدهد ما در رفاه زندگی کنیم . ما حق آموختن نداریم ، من از یکی از عیسویانی که از بابل آمده بود آموختن را یاد گرفتم اما به محض اینکه یکی از سربازان شاه متوجه شد مرا بازدادشت کردند
نانا – چرا ؟
آرشیدا – زیرا آموختن خاص طبقه شاهزادگان و موبدان و اشراف می باشد نه طبقه کشاورزان
محبوبه – راست میگه نانا ، در زمان ساسانیان طبقه کشاورزان حق باسواد شدن نداشتند چون شاهان ساسانی می ترسیدن که مردم باسواد بشن و علیه حکومت قیام کنند
نانا – چه بد !
آرشیدا – بانو محبوبه ، شما گفتید اردوان را می شناسید درست است ؟!
محبوبه – آره میشناسم
آرشیدا – چرا به نگهبان نمی گویید می خواهید با وی ملاقات کنید !؟ امشب نوبت نگهبانی بنام اُرُد می باشد وی جوان مهربان و خوشرویی است و تاکنون با ما به خوبی رفتار کرده است . از او بخواهید به شما کمک می کند
محبوبه – الان این اُرُد که میگین کجاست ؟
آرامدخت – همین الان او را صدا می زنم
آرامدخت بلند شد و به طرف در رفت و با صدای بلند نگهبان را صدا زد . سریع جوانی که می گفتند اسمش اُرُد هست در را باز کرد و داخل شد
اُرُد – چه شده است ؟ مشکلی برایتان پیش آمده بانو ؟
آرامدخت – خیر جناب اُرُد ، این بانوی جوان می خواهند با جناب اردوان ملاقات کنند ، ایشان را می شناسد
اُرُد – شما می خواهید با فرمانده اردوان ملاقات کنید ؟
محبوبه – بله جناب اُرُد . اردوان منو خوب میشناسه
اُرُد – بسیار خب . دوباره باز خواهم گشت
اُرُد رفت و محبوبه امیدوار بود حداقل بتونه یه خبری از مجید و آرش بگیره

 

[fatima Eqb]

نانا – خدا کنه اردوان ما رو از اینجا بیرون بیاره . محبوبه اینبار که خواستیم برگردیم فقط خودم حرف میزنم و اسم دوره خودمو میارم . دیگه خسته شدم از بس تو دردسر افتادیم . دیگه می خوام خودم دستور بدم و هیچکس هم حق نداره رو حرف من حرف بزنه
محبوبه با تعجب گفت : چشم بانوی من . این اولین باره که میبینم اینقدر جدی حرف میزنی
نانا – دیگه خسته شدم . می خوام زودتر برگردم و تکلیف خودمو با شاهزاده هانه روشن کنم . می خوام زودتر قدرت را دست بگیرم
محبوبه – قدرت ؟! تا حالا ندیده بودم حرف از بدست آوردن قدرت بزنی بانو !
نانا – می خوام قدرت اینو داشته باشم که کسی به مردم طبقه پایین زور نگه ، همه باسواد بشن ، کسی مالیات سنگین نده ، هر کسی که تو کاخ قدرت داره ، قدرتشو ازش بگیرم . دوست دارم ملکه عیلام بشم و به مردم اینقدر خدمت کنم که اسمم تو تاریخ به خوبی یاد بشه
محبوبه – الهی قربون این قلب مهربونت برم نانا جون
نانا – مجید میتونه پیش من بمونه ؟
محبوبه – والا اگه راه داشت که می ذاشتمش و می رفتم اما نمیشه ، چون الان حدود شش هزار سال از دوره شما می گذره و ما هم نمی تونیم تو دوره شما بمونیم
نانا – وقتی شما برگردین ، من دیگه مُردم ؟
محبوبه – وقتی ما برگردیم از دوره شما هزاران سال گذشته ولی همیشه یادت تو قلب ما زنده است و همیشه به یادت هستیم
نانا – دوست دارم یکی از فرزندان من بعدها وارد خانواده شما بشه
محبوبه – الان ما همه از نسل شماها هستیم و شاید یکی از فامیلهای شما باشیم
در همین حین در زندان باز شد و اردوان به همراه اُرُد وارد شدند . اردوان با خوشحالی رفت سمت محبوبه و گفت :
اردوان – ایزد بزرگ را شکر می گویم که شما سلامت هستید بانو محبوبه
محبوبه – ممنون جناب اردوان . تو رو خدا بگین حال برادرم و پسر خاله ام چطوره ؟
اردوان – ایشان در سلامت بسر می برند . ولی من بیش از همه نگران شما بودم . شما برای من بسیار قابل احترام هستید
محبوبه – ممنون شما لطف دارید . ببخشید ما چجوری میتونیم از اینجا فرار کنیم ؟
اردوان – فرار جایز نیست ولی می توانم شما را از اینجا بیرون بیاورم . فقط کمی صبر داشته باشید تا دوباره بازگردم
محبوبه – منتظرتون هستم . خواهش می کنم فقط کاری نکنین که براتون دردسر بشه
اردوان – شما جان مرا بخواهید بانو ، وگرنه رها کردن شما از زندان کاری ندارد
اردوان خوشحال و امیدوارم سری تکان داد و از زندان خارج شد . چشمهای بقیه گرد شده بود و با تعجب به اردوانی که همیشه جدی بود ، نگاه می کردند . محبوبه خجالت کشید و بعد از اینکه اردوان خارج شد ، رفت سر جایش نشست و سرشو انداخت پایین . نانا کنارش نشست و گفت :
نانا – محبوبه باور کن اردوان عاشقت شده . ندیدی چقدر از دیدنت خوشحال شده بود
محبوبه – نانا این اولین باره که حس میکنم یکی منو دوست داره
نانا – چرا ؟ مگه قبلاً کسی دوستت نداشت ؟
محبوبه – میدونی وقتی یه خواستگاری برا آدم میاد ، دوست داری بدونی دوستت داره یا نه ، این خیلی برا یه دختر مهمه که کسی میاد خواستگاریش دوستش داشته باشه اما همه خواستگارای من هدفشون این بود که یا به خاطر پدر و مادرشون می خواستن زن بگیرن یا قصد ادامه تحصیل داشتند و یه زنی می خواستن که کاراشونو انجام بده تا اونا راحت تر درس بخونن ، اونایی هم که مذهبی بودن اصطلاحاً به صرف کامل کردن دینشون و یا اطاعت کردن از دستور خدا و پیغمبر قصد ازدواج داشتند . من عشقو تو هیچکدومشون حس نمی کردم و همین باعث میشد همشونو رد کنم ولی امروز اولین بار عشق را از نزدیک دیدم و احساسش کردم . اردوان با عشق تو چشمام نگاه می کرد نانا !
نانا – امیدوارم وقتی برگشتی یکی مثل اردوان نصیبت بشه وگرنه اگه بخوای این اردوان را با خودت ببری وقتی خونه رسیدی استخوناش تو دستته
محبوبه و نانا با این تعبیر ریز خندیدند . یک دفعه یه نفر دست رو شونه محبوبه گذاشت